"Να αποσύρει την στήριξή της η Περιφέρεια Κρήτης στο συνέδριο με το Εβραϊκό Παν/μιο"

Κατηγορηματικά αντίθετη με την στήριξη που εκδήλωσε η Περιφέρεια Κρήτης στο σημερινό συνέδριο που γίνεται στην δημοτική αίθουσα της οδού Ανδρόγεω στο Ηράκλειο και στο οποίο συμμετέχει το Εβραϊκό Παν/μιο της Ιερουσαλήμ , εμφανίζεται με ανακοίνωσή της η παράταξη της Ριζοσπαστικής συνεργασίας Κρήτης, που μετέχει στο νέο Περιφερειακό Συμβούλιο. Η πλήρης ανακοίνωση που εξέδωσε καλεί την Περιφέρεια να αποσύρει την στήριξή της και αναφέρει τα εξής:

Η Περιφέρεια Κρήτης «στηρίζει το συνέδριο με θέμα τις  διεθνείς εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο» που διοργανώνεται από το Πανεπιστήμιο Κρήτης και το Ινστιτούτο Truman της Ιερουσαλήμ (Ισραήλ).

Γνωρίζει άραγε η Περιφέρεια αλλά και το Πανεπιστήμιο Κρήτης ότι το Ινστιτούτο Τρούμαν είναι ένας φορέας του Εβραϊκού Πανεπιστημίου της Ιερουσαλήμ, το οποίο, όπως κι άλλοι ισραηλινοί θεσμοί που είναι συνένοχοι στις πολιτικές της κυβέρνησής τους, είναι αντικείμενο διεθνούς καμπάνιας μποϊκοτάζ, αφού χαρακτηρίζεται ως το κατεξοχήν κέντρο διαμόρφωσης και παραγωγής της σιωνιστικής ατζέντας στην ακαδημαϊκή κοινότητα του Ισραήλ και έχει σταθερή και μακρόχρονη  συνεργασία με το σιωνιστικό στρατό της χώρας; Ότι ακόμα και στην πρόσφατη θηριωδία του Ισραήλ στη  Λωρίδα της Γάζας στάθηκε στο πλευρό του ισραηλινού στρατού διεξάγοντας καμπάνιες αλληλεγγύης και ενθαρρύνοντας τα στρατεύματα που σκότωναν αμάχους στην Παλαιστίνη;

Θεωρούμε ότι η ανάπτυξη της συνεργασίας της Ελλάδας με το Ισραήλ και όλες τις χώρες της Μεσογείου δεν μπορεί παρά να βασίζεται στην προώθηση της σταθερότητας και της ειρήνης στην ευρύτερη περιοχή. Η πολιτική του Ισραήλ έναντι της Παλαιστίνης υπονομεύει ευθέως αυτήν την προοπτική.

Δεν είμαστε αντίθετοι στη διεξαγωγή των συνεδρίων στο τόπο μας αλλά για όλους  τους προαναφερόμενους λόγους καλούμε την Περιφέρεια Κρήτης να αποσύρει τη στήριξή της στο συνέδριο αυτό και το Πανεπιστήμιο Κρήτης να διακόψει κάθε συνεργασία με πανεπιστήμια κι άλλα ιδρύματα του Ισραήλ ως στοιχειώδη έκφραση αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό και ως συνεισφορά στον αγώνα του για τον τερματισμό της κατοχής από το Ισραήλ, της αποικιοκρατίας και της πολιτικής του απαρτχάιντ.