Νέες ειδικότητες ξενοδοχοϋπαλλήλων και μαγείρων έρχονται να προστεθούν στην τουριστική σχολή της Κρήτης και του Αλίμου που λειτουργούν σύμφωνα με τα γερμανικά εκπαιδευτικά πρότυπα .
Όπως έγινε γνωστό τέσσερα νέα τμήματα διττής εκπαίδευσης σε τουριστικά επαγγέλματα δημιουργεί το Ελληνογερμανικό Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο από κοινού με την DEKRA Akademie, τον Οργανισμό Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (ΟΑΕΔ), καθώς και άλλους φορείς από Ελλάδα και Γερμανία.
Με βάση την ανακοίνωση που δόθηκε στη δημοσιότητα , μετά ένα χρόνο επιτυχούς λειτουργίας τριών τμημάτων διττής εκπαίδευσης σε Αθήνα και Κρήτη στον τομέα του τουρισμού, το πρόγραμμα αυξάνεται σε επτά τμήματα ΣΕΚ και για τη νέα εκπαιδευτική χρονιά προκηρύσσονται 120 θέσεις για νέους ή νέες 18-20 ετών που θα επιθυμούσαν να εκπαιδευτούν ως τεχνίτες τουριστικών μονάδων και επιχειρήσεων φιλοξενίας (ξενοδοχοϋπάλληλοι) και τεχνίτες μαγειρικής τέχνης (μάγειρες) στη Σχολή Επαγγελματικής Κατάρτισης, στον Αλιμο και στο Ηράκλειο Κρήτης.
Το διττό σύστημα επαγγελματικής κατάρτισης ,όπως επισημάνθηκε και κατά τα εγκαίνια της Σχολής στην Κρήτη , στις εγκαταστάσεις του ΟΑΕΔ στη Χριστομιχάλη Ξυλούρη, συνδυάζει την απόκτηση εργασιακής εμπειρίας σε μια επιχείρηση και τη θεωρητική εκπαίδευση σε επαγγελματικό σχολείο.
Η συνολική διάρκεια φοίτησης είναι τριετής. Η θεωρητική εκπαίδευση διαρκεί περίπου 5 μήνες ανά έτος και πραγματοποιείται τη χειμερινή περίοδο. Στο πλαίσιο της πρακτικής εκπαίδευσης, που πραγματοποιείται κατά τη θερινή περίοδο ο εκπαιδευόμενος αμείβεται από την επιχείρηση με το 75% του ημερομισθίου του ανειδίκευτου εργάτη.
Όπως δήλωσε ο γενικός διευθυντής του Επιμελητηρίου, Αθανάσιος Κελέμης, «το Ελληνογερμανικό Επιμελητήριο επενδύει στη διττή επαγγελματική εκπαίδευση, με σκοπό την περαιτέρω σύνδεση της αγοράς εργασίας με την εκπαίδευση. Σκοπός του είναι να αποτελέσει η διττή εκπαίδευση μία πρόσθετη ευκαιρία για οικονομική ανάπτυξη, αλλά και ένα αποτελεσματικό εφόδιο για τη μακροπρόθεσμη καταπολέμηση της νεανικής ανεργίας».
Ωστόσο οι νέες ειδικότητες που εντάσσονται και στη Σχολή του Ηρακλείου, σίγουρα θα συζητηθούν καθώς μέχρι πρότινος η βασική απάντηση που έδιναν οι υποστηρικτές αυτής της πρωτοβουλίας στην κριτική που δέχονταν για τι ποιά είναι η ανάγκη λειτουργίας αυτής της σχολής όταν υπάρχουν ανάλογες στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα και μάλιστα επιτυχημένες, ήταν πως η κατά τα γερμανικά πρότυπα σχολή αφορούσε σε ειδικότητες που δεν υπήρχαν στην ελληνικές σχολές. Όμως τώρα τα δεδομένα με τις νέες ειδικότητες ανατρέπονται
