Είναι από τους Κρητικούς που πάντοτε ακούς με ιδιαίτερη προσοχή, μιας και κάθε λέξη που βγαίνει από το στόμα του αποτελεί μια είδηση, μια πληροφορία και «τροφή» για σκέψη και προβληματισμό.
Ο Ηρακλειώτης Νομπελίστας της Πληροφορικής Ιωσήφ Σηφάκης, καθηγητής του Πανεπιστημίου της Λωζάνης και αντιπρόεδρος της Παγκρήτιας Συνεταιριστικής Τράπεζας μίλησε στο ekriti.gr και κατακεραύνωσε για μια ακόμη φορά το υπάρχον πολιτικό σύστημα, προβλέποντας πως το μέλλον της χώρας θα είναι ζοφερό...
Συνέντευξη στον Ανδρέα Κριτσωτάκη
Σας προβληματίζει βαθιά η κατάσταση στην Ελλάδα. Το έχετε δηλώσει επανειλημμένα. Βλέπετε να αλλάζει κάτι στο μέλλον;
«Όχι, δυστυχώς δε βλέπω καμία βελτίωση. Νομίζω ότι πάμε πολύ άσχημα και δε βλέπω και καμιά προοπτική αλλαγής προς το καλύτερο, αν και από τη φύση μου είμαι αισιόδοξος. Ό,τι και να γίνει, νομίζω ότι είμαστε παγιδευμένοι ως κοινωνία αυτή τη στιγμή»
Μιλάμε για οικονομική καταστροφή. Η ηθική όμως;
«Νομίζω ότι η ηθική καταστροφή είναι ο προάγγελος της οικονομικής καταστροφής. Φτάσαμε στην οικονομική καταστροφή, επειδή ηθικά δεν μπορέσαμε να κρατηθούμε σε ένα επίπεδο. Αυτό πιστεύω ότι πρέπει να το αναλογιστούν όλοι οι Έλληνες. Ετσι είναι δυστυχώς...»
«Και όπως έχετε πει δεν το έχει συνειδητοποιήσει η ελληνική κοινωνία αυτό το πρόβλημα…»
«Φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, γιατί έγινε ένα μεγάλο οικονομικό φαγοπότι. Την ίδια ώρα άφησαν τον κόσμο να ξοδεύει αλόγιστα. Μας άφησαν βέβαια και οι πιστωτές μας να κάνουμε αυτό το πράγμα, με αποτέλεσμα να βρεθούμε στη δεινή κατάσταση στην οποία είμαστε σήμερα. Για αυτό φυσικά ευθυνόμαστε εμείς. Αν είχαμε το νου, θα είχαμε σταματήσει νωρίτερα και δε θα φτάναμε στον τοίχο, μπροστά από τον οποίο καταλήξαμε. Στους πιστωτές δε θα χρεώσω τίποτα. Οι πιστωτές κάνανε τη δουλειά τους και εμείς δεν κάναμε τη δική μας. Δε μάθαμε να αυτοκρινόμαστε και να μαζέψουμε τα μυαλά μας για να νοικοκυρέψουμε τη χώρα, όσο ήταν καιρός».
Ακούμε για έξοδο από το μνημόνιο. Την ίδια στιγμή έρχονται μειώσεις συντάξεων και σωρεία άλλων μειώσεων και μέτρων
«Όλα αυτά είναι αερολογίες. Όπως έλεγαν ανοησίες οι προηγούμενοι, τα ίδια λένε και οι τωρινοί. Δε νομίζω ότι έχει αλλάξει τίποτα. Μιλούσαν χαρακτηριστικά στην αρχή για «καθαρή έξοδο», αλλά τώρα δεν το λέει κανείς τους. Το σταμάτησαν. Είναι προφανές ότι θα είμαστε πάντα υπό κηδεμονία, εποπτεία. Και αυτό θα διαρκέσει. Εξάλλου έχει προδιαγραφεί και δε νομίζω ότι θα αλλάξει τίποτα ως προς αυτό στο μέλλον».
Έχετε δηλώσει επίσης ότι πρέπει να κυβερνούν οι άριστοι. Πως θα γίνει αυτό;
«Αυτό γίνεται όταν λειτουργεί η Δημοκρατία, στην οποία πρέπει να υπάρχει αξιοκρατία, ως βασική προϋπόθεση. Οι άριστοι πρέπει να έχουν το τιμόνι και να είναι εκείνοι που θα φτιάχνουν τα οράματα, θα είναι οι δημιουργοί. Τα οράματα δε βγαίνουν με δημοψηφίσματα. Υπάρχουν άνθρωποι «φωτισμένοι», που μπορούν και προβάλλουν τα οράματα και ο κόσμος διαλέγει. Αυτό είναι το νόημα της Δημοκρατίας. Δεν είναι ότι όλοι καθόμαστε γύρω από ένα μεγάλο τραπέζι. Η Δημοκρατία δεν είναι συνεταιρισμός ή καφενείο».
Τι βλέπετε στις επόμενες εκλογές;
«Πρέπει να ανανεωθούν οι άνθρωποι του πολιτικού συστήματος. Οι άνθρωποι που απέτυχαν να φύγουν και να έρθουν νέοι, ώστε να δημιουργηθεί ένα άλλο σχήμα. Να μην είναι άσχετοι και ηλίθιοι. Πάσχουμε από ηλίθιους. Το έχω πει επανειλημμένα. Εχουμε γεμίσει από τέτοιους ανθρώπους που γνωρίζουν πως είναι μια κατάσταση, αλλά αυτοί συνεχίζουν να χαριεντίζονται. Όπως έγινε στη διαπραγμάτευση των μνημονίων. Όταν χρωστάς δεν μπορείς να το παίζεις μάγκας. Και ακόμη δεν έχουμε τη συναίσθηση της καταστάσεως μας. Εχουμε ανάγκη από πολιτικούς λογικούς με αίσθηση της πραγματικότητας και Κοινή νοημοσύνη»
Έχετε και μια άλλη πλευρά. Ίσως λιγότερο προβεβλημένη. Μιλήστε μας λίγο για τη συγγραφική μας δραστηριότητα
«Η συγγραφή είναι το καταφύγιο μου. Είναι ένας τρόπος να εκτονώνομαι. Να ξεπλένω το μυαλό μου όταν κουράζομαι. Να λέω ορισμένες σκέψεις μου και να τις βγάζω πάνω στο χαρτί. Είναι μια διαδικασία η οποία έχει και κάποια ψυχαναλυτική επίδραση και με ανακουφίζει ως άνθρωπο.
Για αυτό και εξακολουθώ να γράφω, κυρίως όταν ταξιδεύω, που έχω χρόνο. Αυτή την περίοδο ετοιμάζω κάτι ακόμη, παρά το γεγονός ότι έλεγα πως θα κάνω μια ανάπαυλα».
Who is who
O Ιωσήφ Σηφάκης (γνωστός διεθνώς και ως Joseph Sifakis/ Ζοζέφ Σιφακίς) είναι Ελληνογάλλος ερευνητής της πληροφορικής, ο οποίος τιμήθηκε με Βραβείο Τούρινγκ το 2007 από κοινού με τον Έντμουντ Κλαρκ και τον Έρνεστ Άλλεν Έμερσον, για τις εργασίες τους στον έλεγχο μοντέλων, μία μέθοδο τυπικής επαλήθευσης υλικού ή λογισμικού υπολογιστών.
Γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης το 1946, σπούδασε ηλεκτρολόγος μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και πληροφορική στο Πανεπιστήμιο της Γκρενόμπλ με μία γαλλική υποτροφία, περίοδο στην διάρκεια της οποίας και απέκτησε την γαλλική υπηκοότητα. Ζει στη Γαλλία και εργάζεται για το Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών στο εργαστήριο VERIMAG κοντά στη Γκρενόμπλ, του οποίου είναι ιδρυτής.
Διετέλεσε επιστημονικός διευθυντής του δικτύου Artist2 (European Network of Excellence for research on Embedded Systems) και είναι μεταξύ άλλων και αντιπρόεδρος στην Παγκρήτια Συνεταιριστική Τράπεζα.
