Mε σύνθημα "Ηράκλειο και Κομπάνι, Κρητικοί και Κούρδοι, το ίδιο πάθος για ελευθερία", ομάδα πολιτών του Ηρακλείου, ξεκίνησε εκστρατεία υπογραφών για την Αδελφοποίηση της πόλης του Ηρακλείου με την πόλη Κομπάνι.
Σε σχετική ανακοίνωση αναφέρονται τα εξής:
25 χρόνια έκαναν οι Τούρκοι να καταλάβουν το Ενετοκρατούμενο Ηράκλειο και αν δεν ήταν κατακτημένοι οι Κρητικοί δεν θα τα κατάφερναν.
Δεν είναι τυχαίο ότι όταν οι Βενετοί κάλεσαν τους Κρητικούς σε επανάσταση εναντίον των Τούρκων για να φύγει η πίεση από το πολιορκούμενο Ηράκλειο, ανταποκρίθηκε όλο το νησί αλλά οι Βενετοί δεν τους έδωσαν όπλα γιατί φοβόνταν ότι θα επαναστατούσαν και εναντίον τους.
Σπάνιο φαινόμενο στην παγκόσμια ιστορία, πέτρα στην πέτρα δεν έμεινε στο Κομπάνι αλλά οι ισλαμοφασίστες δεν νίκησαν.
Οι Ηρακλειώτες σφράγισαν με το αίμα των θυμάτων του 1898 το τέλος της οθωμανικής κατοχής μετά από θυσίες αιώνων για ελευθερία και ένωση (1913) με τον εθνικό κορμό και οι Κούρδοι με τον δικό τους αποσόβησαν την κατάκτηση του εδάφους τους από ισλαμοφασίστες στηριζόμενους από την Τουρκία.
Έλληνες και Κούρδοι, δυο λαοί που πάλεψαν υπέρτερους αντιπάλους διεκδικώντας την ελευθερία τους. Και οι Κρητικοί είναι από τους Έλληνες που δεν σταμάτησαν ποτέ να αγωνίζονται για αιώνες εναντίον διαφορετικών εχθρών γράφοντας εποποιίες, ήταν παρόντες σε κάθε αγώνα του έθνους, από την Μακεδονία, ως τις μάχες για την απελευθέρωση της Ηπείρου που έλαβε μέρος ο λόχος Κρητών φοιτητών, όπως ακριβώς και οι Κούρδοι από τα μέρη του Κουρδιστάν έσπευσαν στο Κομπάνι για να στηρίξουν τα αδέρφια τους.
Δυο έθνη που τα έδωσαν όλα υπερασπιζόμενα την ελευθερία τους αλλά και την ελευθερία του πολιτισμένου κόσμου.
Η μάχη της Κρήτης συνέβαλε στο να βρεθούν οι Γερμανοί αντιμέτωποι με τον ρωσικό χειμώνα και να ηττηθούν. Η νίκη στο Κομπάνι ήταν από τις πρώτες νίκες εναντίον των ισλαμοφασιστών.
Κανένας δεν περίμενε την αντίσταση των Κρητικών απέναντι στους ναζί, που αδρανοποίησαν τους αλεξιπτωτιστές, το πιο πολύτιμο όπλο του Χίτλερ. Ο ίδιος, σύμφωνα με τον Στούντεντ αρχηγό των αλεξιπτωτιστών, αρνήθηκε να επιτεθεί στην Κύπρο λόγω των απωλειών στην Κρήτη.
Κανένας δεν περίμενε την αντίσταση των Κούρδων στο Κομπάνι.
Ηράκλειο και Κομπάνι, δυο πόλεις σύμβολα του αγώνα για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια των λαών εναντίον των κατακτητών, δυο πόλεις σύμβολα της αξίας της αντίστασης και του θριάμβου του πολιτισμού απέναντι στην φασιστική βαρβαρότητα των ξένων εισβολέων, δυο πόλεις που πρέπει να αδερφοποιηθούν, για να θυμίζουν ότι η καρδιά και η ψυχή μετράνε στους αγώνες όχι το μέγεθος, όπως έγραψε άλλωστε και ο Παλαμάς.
«Η μεγαλοσύνη των εθνών δεν μετριέται με το στρέμμα
με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με το αίμα».
Οι υπογραφές συγκεντρώνονται εδώ
