Έναν εξαιρετικά ενδιαφέροντα διάλογο για τη "φυσιογνωμία" του ελληνικού σχολείου -πώς είναι και πώς θα έπρεπε να είναι- ξεκίνησαν γονείς, εκπαιδευτικοί και μαθητές με αφορμή την επιστολή παραίτησης που κοινοποίησε στα ΜΜΕ ο διευθυντής του 5ου ΓΕΛ Ηρακλείου, που θεωρεί υποκινούμενες τις καταλήψεις και δηλώνει ότι 'σ' αυτό το καραγκιοζιλίκι δεν θέλει να είναι ούτε συμμέτοχος ούτε συνένοχος". Χθες στον εκπαιδευτικό απάντησε με επιστολή του ο Γραμματέας της Ένωσης Γονέων Ηρακλείου, περιγράφοντας τα συναισθήματα και τους προβληματισμούς που προκαλεί η σημερινή κατάσταση του ελληνικού σχολείου στους γονείς. και αναφέροντας χαρακτηριστικά για το θέμα των καταλήψεων το εξής: Μήπως τελικά υποκινητής τους είναι τα αδιέξοδα τη ζωής τους. Μια ζωής που αντί να ξεκινάει με αισιοδοξία και χαρά, τους γεμίζει από τώρα με αγωνία, άγχος, αβεβαιότητα, εξετάσεις και πάλι εξετάσεις για να πάμε σε μια σχολή, να πάρουμε ένα πτυχίο και να μετά τι;
Σήμερα, η δημόσια αυτή "αλληλογραφία" (όπως τείνει να εξελιχθεί) συνεχίζεται με μία ανακοίνωση που εξέδωσαν οι καθηγητές του συγκεκριμένου σχολείου και η οποία αναφέρει τα εξής:
Οι καθηγητές του 5ου Γενικού Λυκείου Ηρακλείου, μετά από δημοκρατικό διάλογο και αφού ακούσαμε τις απόψεις του κυρίου Κ.Κωνσταντίνου, γνωστοποιούμε τη θέση μας σχετικά με την επιστολή παραίτησής του.
Είναι γεγονός ότι παρόλο που ποτέ δε θα επιλέγαμε να μιλήσουμε δημόσια με το διευθυντή μας,αναγκαζόμαστε να ακολουθήσουμε τον δρόμο που μας υπέδειξε, επιχειρώντας να καταστήσουμε σαφείς και τις δικές μας θέσεις και να προασπίσουμε την παιδαγωγική και ανθρώπινη εν γένει αξιοπρέπειά μας, πρώτα απ’ όλα στα μάτια των μαθητών μας και των γονιών τους, των συναδέλφων μας εκπαιδευτικών αλλά και όλων των πολιτών που ανέγνωσαν την επιστολή.
Αρχικά, θα θέλαμε να τονίσουμε ότι πιστεύουμε απόλυτα σε ένα σχολείο δημιουργικό και δημοκρατικό, ένα σχολείο που είναι αποτέλεσμα συλλογικής προσπάθειας εκπαιδευτικών, μαθητών και γονέων, μια και μόνο ο κοινός αγώνας και η αρμονική συμπόρευση αυτών το καταξιώνουν και το κάνουν να μετουσιώνει σε πράξη τους στόχους του, τη διάπλαση υγιών, ανεξάρτητων, χειραφετημένων προσωπικοτήτων, προοδευτικών και δημοκρατικών πολιτών, ηθικών και αλληλέγγυων ανθρώπων. Πιστεύουμε σε ένα σχολείο ανοιχτό, με ανοιχτές πόρτες,ανοιχτούς ορίζοντες, ανοιχτό στη γνώση, ανοιχτό στη σκέψη, στη νοοτροπία, στην ανθρωπιά σε ένα σχολείο στο οποίο μαθητές, καθηγητές, γονείς αγωνίζονται από κοινού με κάθε δημοκρατικό τρόπο για ένα καλύτερο μέλλον, ένα μέλλον που δε θα βασίζεται σ’ ένα παρόν που σκιάζεται από απειλές και δεν οργανώνεται με βάση τον φόβο και τις ακρότητες.
Ο διευθυντής ενός τέτοιου σχολείου οφείλει να είναι ο ανεξάντλητος εμψυχωτής, ο θερμός συμπαραστάτης, ο πιστός συνοδοιπόρος και υποστηρικτής όλων στο δύσκολο έργο που καλούνται όλοι μαζί να επιτελέσουν. Έχει χρέος ταυτόχρονα να σέβεται και να υπολογίζει,να προστατεύει και να υπερασπίζεται το κυρίαρχο όργανο της εκπαιδευτικής μονάδας, τον Σύλλογο Διδασκόντων και, σε καμιά περίπτωση, να μην τον καταστρατηγεί, ούτε να τον εκθέτει και να τον διαπομπεύει στα μάτια όλων και κυρίως των μαθητών και των γονιών τους, κάνοντας τον βορά στις λυσσαλέες ανθρωποφαγικές διαθέσεις της δημοσιότητας.
Αβίαστα, λοιπόν, συνάγεται ότι το δόγμα « ενός ανδρός αρχή» μας βρίσκει αντίθετους και είναι μακριά από τη δική μας λογική και αντίληψη. Μας πληγώνει βαθιά ως εκ τούτου, ο δικός μας διευθυντής να παραγνωρίζει την προσφορά παλαιότερων συναδέλφων, τον καθημερινό αγώνα των εκπαιδευτικών του σχολείου, του οποίου επί τετραετίας ηγείται, και να καλεί τους πάντες - ΄΄όλο το Ηράκλειο΄΄- να παραδεχτούν πως ό,τι καλό έχει ενδεχομένως συντελεστεί είναι άσχετο με τις προσπάθειες όλων των υπολοίπων και άμεσα σχετιζόμενο αποκλειστικά και μόνο με τη δική του προσφορά.
Επιπλέον αναρωτιόμαστε, πώς ένα σχολείο που ΄΄οι μαθητές μας, με αγαθή υπερβολή έλεγαν ότι είναι το καλύτερο του Ηρακλείου΄΄ αναδείχτηκε ως τέτοιο με τη συνδρομή αφενός εκπαιδευτικών που δρουν σαν εντεταλμένα κομματικά όργανα και χρησιμοποιούν τη θέση τους και τα παιδιά στο βωμό μικροκομματικών σκοπιμοτήτων και αφετέρου άλλων που δέχονται το ευθύγραμμο εγκεφαλογράφημα των πρώτων.
Επίσης, ερωτηματικά γεννώνται πηγαία και αβίαστα αν τόσες και τέτοιας ποιότητας αιτιάσεις εκτοξεύονται και εκστομίζονται εναντίον ανθρώπων που μέχρι χθες μοιραζόμασταν τις ίδιες αγωνίες, συνυπήρχαμε στις ίδιες αίθουσες, αναπνέαμε τον ίδιο αέρα, συγκινούμασταν και μετείχαμε μαζί στις χαρές και τις αγωνίες των παιδιών μας... Ο δικός μας διευθυντής, ο ένας από μας, ο ένας από τα τριάντα τέσσερα μέλη της παιδαγωγικής μας ομάδας μας κατηγορεί με τόση δριμύτητα, ξαφνικά;
Εν κατακλείδι, στο σχολείο το οποίο και όχι στο οποίο υπηρετούμε, αντιμετωπίζουμε όλους τους συναδέλφους μας ισότιμα, ως συναγωνιστές για το υψηλό ιδανικό της παιδείας και διαμόρφωσης ήθους. Δεν τους αντιμετωπίζουμε σαν «γαβγιστές, σαν ιλλουμινάτι ινστρούκτορες, σαν συνωμοτικά γκρουπούσκολα, σαν εντεταλμένους γκαουλάιτερ, σαν αριστερούς με «δεξιές» τσέπες και ούτε σαν άβουλα όντα που δέχονται ευθύγραμμο εγκεφαλογράφημα». Αυτού του είδους οι ορολογίες παραπέμπουν σε άλλες εποχές και συκοφαντούν έναν εκπαιδευτικό χώρο που πολύ απέχει από τέτοιες πρακτικές και τέτοιο ήθος...
Τέλος διαβεβαιώνουμε ότι συνεχίζουμε με τον ίδιο ζήλο, αγάπη, ήθος, διάθεση και εργατικότητα, όλοι μαζί, με μαθητές και γονείς, να προετοιμάζουμε ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μας.
Οι καθηγητές του 5ου ΓΕΛ Ηρακλείου
