Συνέντευξη στον Ηχώ fm παραχώρησε σήμερα Δευτέρα η κόρη του 49χρονου Ιεραπετρίτη που χτυπήθηκε από τον μπαλτά του 26χρονου Πακιστανού και μίλησε για το τραγικό συμβάν που έλαβε χώρα το Σάββατο το βράδυ στην Ιεράπετρα με δράστη έναν αλλοδαπό υπήκοο Πακιστάν.
Ένα τεράστιο “Γιατί” εξέφραζε συνεχώς κατά την συνέντευξη της η Μαίρη ..
Μαίρη: Ευχαριστώ που είμαστε αυτή τη στιγμή εδώ γιατί θέλω ο κόσμος να μάθει ακριβώς όλο το συμβάν. Κατ΄ αρχήν να τον ευχαριστήσω για το ενδιαφέρον που δείχνει για τον πατέρα μου, για την υγεία του. Γιατί μετά από όλο το γεγονός μου έδειξε ο κόσμος ότι υπάρχει ανθρωπιά και φιλότιμο. Να ευχαριστήσω τον κύριο Καραγιάννη που αν δεν ήταν εκεί στο συμβάν συν ότι μπήκα κι εγώ συν ότι και ο πατέρας μου έβαλε το χέρι του στην πληγή έτσι ώστε να μη φάει κι άλλα χτυπήματα στο κεφάλι βοήθησαν για να είναι ζωντανός αυτή τη στιγμή.
Αυτό που θα ήθελα να πω ότι υπάρχει μεγάλη παραπληροφόρηση έχω ακούσει ότι περνάει από το νου του καθενός δηλαδή ότι χρωστάμε και 5€ και 2000 και άλλα τρελά πράγματα ότι ο πατέρας μου μπορεί να έφαγε τον άλλο Πακιστανό. Εγώ δηλαδή έζησα ένα πράγμα που δε πρόκειται ποτέ να το ξεχάσω. Ήταν ο πατέρας μου αιμόφυρτος σαν να έσφαζε κανένα γουρούνι. Δεν υπάρχει χαρακτηρισμός γι’ αυτόν τον άνθρωπο. Έπραξε τόσο ανελέητα και τόσο ψυχρά. Δηλαδή και 5€ να του χρωστούσε έπρεπε να πράξει έτσι; Που δεν του τα χρωστούσε. Κανείς από την οικογένεια μου δεν τον ξέρει.
Τσαγκαράκη: Για πες μας τι έγινε;
Μαίρη: Εμείς καθόμασταν στο μαγαζί του αδερφού μου. Κάποια στιγμή έφυγε ο πατέρας μου και πήγε απέναντι να φάει κάτι. Έκατσε σε ένα τραπέζι με την παρέα του και ήταν πλάτη στο δρόμο. Δεν περνάνε ούτε πέντε λεπτά και γίνετε ένα σκηνικό, βλέπω έναν τύπο να τον χτυπάνε να πέφτει κάτω εκείνη την ώρα καταλαβαίνω ότι είναι ο πατέρας μου. Ο κος Καραγιάννης βλέποντας τη φάση σηκώθηκε πήρε την καρεκλά και απέτρεψε να συμβούν τα χειρότερα. Μόλις λοιπόν συνειδητοποίησα τι συνέβαινε πήγα απέναντι και όταν ήταν έτοιμος να κάνει και άλλη απόπειρα να τον χτυπήσει τον έσπρωξα. Εγώ και ο κύριος Καραγιάννης αποτρέψαμε τα χειρότερα όλοι είχαν πάθει σοκ, μπορεί να φοβήθηκαν ή να μην είχαν το χρόνο να αντιδράσουν. Δηλαδή από το σοκ που είχαν πάθει ούτε το ΕΚΑΒ δεν ειδοποίησε κανείς. Ένα ακόμα παιδί βοήθησε που ήταν οδηγός στο αυτοκίνητο του κουμπάρου μας που το έδωσε για τη μεταφορά του πατέρα μου στο νοσοκομείο. Στο νοσοκομείο του παραδόθηκαν οι πρώτες βοήθειες από τους γιατρούς. Να είναι καλά οι γιατροί που ήταν πολύ γρήγοροι και αυτός είναι ένας λόγος που δεν πρέπει να κλείσει το νοσοκομείο μας γιατί αν δεν ήταν το νοσοκομείο μας ο πατέρας μου μπορεί να μη ζούσε.
Τσαγκαράκη: Δηλαδή δεν τον γνωρίζατε;
Μαίρη: Όχι και αυτό είναι που μας δημιουργεί ένα μεγάλο γιατί.
