Βεργολυγερή. Από μακριά φαίνεται η λεπτή, κομψή σιλουέτα της. Πάνω εκεί, δίπλα στο γηπεδάκι του τένις, κοντά στο Κολυμβητήριο του Αγίου Νικολάου.
Τα μάτια υψώστε. Απολαύστε την.
Γυμνό το κορμί της κι όμως τόσο σεμνό, μ' αρχαία τελειότητα που σεβασμό εμπνέει.
Τα μαλλιά της ανεμίζουν. Παράξενα, σα φύλλωμα, ναι δέντρου, να 'ναι!
Και μέσα από κορμό δέντρου πάλι, οι καλλίγραμμες οι γάμπες ξεπετάγονται.
Όμορφη πλαστικότητα, το σύνολο διαγράφει τόξο αέρινο. Κι η θηλυκή η γοητεία της μας τιθασσεύει, μας γαληνεύει και μας αιχμαλωτίζει τη ματιά.
Να μια ταράτσα που ανοιχτή έκθεση στην πόλη μας έχει γίνει. Εύγε!
Εύγε και σε σένα Nigel απ' την Κριτσά, γλύπτη και "ποιητή" συνάμα.
ΥΓ: Το γλυπτό αναπαριστά μια Δρυάδα, Νύμφη των δασών σύμφωνα με τη μυθολογία μας. Και είναι τοποθετημένο στο (μοναδικό προς στιγμή) κτήριο, επί της οδού Δρυάδων! Ιδέα καλλιτεχνική και έξυπνη.
Πηγή: φωνήεν
