Ο Άγιος Ματθαίος ή Μαθιός ήταν γιος του ιερέα του Γερακαρίου, κρυπτοχριστιανός, δηλαδή φαινομενικά εξισλαμισμένος, που κρυφά όμως παρέμενε χριστιανός. Είχε παντρευτεί την κόρη του «κασάπμαση», δηλ. του επικεφαλής των κρεοπωλών του τουρκοκρατούμενου Ρεθύμνου, και θανατώθηκε από τους Τούρκους μετά από προδοσία της συζύγου του, σε ηλικία περίπου 27-30 ετών, το 1697 ή το 1700, μόλις 50 χρόνια περίπου από την κατάληψη του Ρεθύμνου από τους Τούρκους, που έγινε το 1646.
Ο Ματθαίος παρ' ότι εξισλαμισμένος συνέχισε να έχει την πίστη του ως κρυπτοχριστιανός.
Επειδή όμως ο Ματθαίος δεν μπορούσε να κρύψει την πίστη του, και πρωί – βράδυ έκανε τον σταυρό του, αυτό ήταν αφορμή η Οθωμανίδα σύζυγός του να εξοργιστεί, και να καταγγείλει τον σύζυγό της στον τούρκο κριτή της πόλεως του Ρεθύμνου. Ο Τούρκος κριτής τότε τον κάλεσε να απολογηθεί ενώπιόν του.
Ο Άγιος στέκεται με παρρησία μπροστά στους βάρβαρους κριτές και ομολογεί ευθαρσώς την αγάπη του για τον Χριστό. Το Δικαστήριο αποφασίζει την θανατική του ποινή δι’ αποκεφαλισμού.
Ο Άγιος εξεδήμησε προς Κύριον την 18η Αυγούστου του έτους 1697 μ.Χ. Η μέρα αυτή έκτοτε αποτελεί και την ημέρα μνήμης και τιμής του Αγίου Ματθαίου.
Το μαρτυρικό του σκήνωμα μετέφεραν στην γενέτειρά του το Γερακάρι, ευσεβείς χριστιανοί οι οποίοι το κήδευσαν με τιμές σε τόπο που μέχρι σήμερα ονομάζεται «του Μαθιού το μνήμα». Στον ίδιο χώρο ανηγέρθη ναός προς τιμήν του μάρτυρος.
Αποτελεί καύχημα για την Κρήτη ο Άγιος Ματθαίος ο οποίος αν και είχε αλλάξει πίστη, μεταμεληθείς επανήλθε στην ορθόδοξη πίστη. Στην Ορθοδοξία μας και στην Κρήτη μας θα γίνει ο Άγιος της συμπάθειας και της αγάπης του λαού μας, πράγμα που καλλιεργείται και σμιλεύεται ήδη στις καρδιές και ψυχές των Γερακαριανών.
Στο Γερακάρι ο Άγιος τιμάται στο ναό του, που βρίσκεται στην έξοδο του χωριού προς (Καρδάκι, Βρύσες, Δρυγιές) ενώ στο Ρέθυμνο στην ιστορική εκκλησία της Κυρίας των Αγγέλων («Μικρή Παναγία»), στην Παλιά Πόλη, όπου τιμά τη μνήμη του ιδιαίτερα ο Σύλλογος Ενεργών Πολιτών «ΣΥΝΠΟΛΙΣ» και όλοι οι φίλοι του Αγίου.
