Όταν η «δεσποινίς Δημιουργικότητα» συναντά τη «γιαγιά Ιστορία» στο σχολείο

Έχουμε ακούσει κατά καιρούς μεθόδους και μεθόδους μάθησης και διδασκαλίας αλλά εκείνη που κερδίζει συνεχώς έδαφος είναι η διαδραστική. Όταν θέλεις κάτι να το κάνεις κτήμα σου, τότε παίξε μαζί του, δες το νόμισμα από όλες του τις πλευρές και τότε θα αρχίσουν να γίνονται θαύματα. Η γνώση δε θα είναι πια βαρετή και δύσκολη αλλά πεδίο έκφρασης πάνω στο οποίο θα μπορείς ως και τη δημιουργικότητα σου να ξεδιπλώσεις. Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι καθηγητές του 5ου Γυμνασίου Ηρακλείου και δε χάνουν ευκαιρία να το εφαρμόζουν.

Ο λόγος για ένα σπουδαίο ντοκιμαντέρ που έφτιαξαν με τη καθοδήγηση των καθηγητών τους Μάνου Στεφανάκη και Αλίκης Αποστολάκη με αφορμή τα εκατό χρόνια από την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα. Το ντοκιμαντέρ πραγματεύεται τα γεγονότα της 25ης Αυγούστου 1898 και τις εξελίξεις που ακολούθησαν. Τα παιδιά μπήκαν κυριολεκτικά στο πετσί της ιστορίας ξεφεύγοντας από τα βιβλία, κρατώντας τα όμως σαν πυξίδα. Έκαναν συνεντεύξεις, βρήκαν φωτογραφικό υλικό, σκηνοθέτησαν και ηχογράφησαν επιμελώς όλο το έργο, το οποίο δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει από ένα κλασσικό ιστορικό ντοκιμαντέρ.  

«Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία. Η οδός 25ης Αυγούστου, τα γεγονότα του 1898 και η σημασία τους στην πορεία προς την Ένωση», ο τίτλος του ντοκιμαντέρ, το οποίο παρουσιάστηκε στη διημερίδα για την ιστοριογραφία που έγινε το περασμένο Σάββατο στο Ιστορικό Μουσείο Κρήτης με τη συνδιοργάνωση της Ένωσης Φιλολόγων του νομού Ηρακλείου και την Εταιρεία Ιστορικών Κρητικών Μελετών.

Σε μια σύντομη συνομιλία που είχαμε με τον καθηγητή κ. Μάνο Στεφανάκη ο οποίος ήταν ένας από τους υπεύθυνους για το ντοκιμαντέρ, αναφέρθηκε στην μεγάλη σημασία που έχει η εμπλοκή των μαθητών σε βιωματικές δράσεις με σκοπό να εμβαθύνουν στη γνώση του προς διδασκαλία αντικειμένου. Ανακοίνωσε επίσης την έναρξη κύκλου ντοκιμαντέρ γύρω από τη ζωή και τη δράση ιστορικών τοπικών προσωπικοτήτων, που θα διοργανώσει το 5ο Γυμνάσιο, με τίτλο «Βιγλάτορες της Λευτεριάς» ξεκινώντας από το θρύλο του Ακρωτηρίου, Σπύρο Καγιαλεδάκη.

Τα παραδοσιακά διδακτικά μοντέλα δεν είναι πλέον ελκυστικά τόσο από τους μαθητές όσο και από τους καθηγητές. Έτσι, φαίνεται πως κινούμαστε ολοένα και περισσότερο προς μοντέλα διδασκαλίας που προάγουν την ομαδικότητα, την πολύπλευρη σκοπιά, την έρευνα, την ενεργή συμμετοχή του μαθητή και τελικά τη δημιουργικότητα, κάνοντας τη μαθησιακή διαδικασία πιο ενδιαφέρουσα.

Χρυσούλα Τζωρτζάκη