Ήξερες το σημαντικότερο φαράγγι του Ψηλορείτη;
Το φαράγγι του Ρούβα είναι αδιαμφισβήτητα το σημαντικότερο φαράγγι του Ψηλορείτη και της κεντρικής Κρήτης. Πρόκειται για ένα οικοσύστημα με πλούσια χλωρίδα και πανίδα, χαράδρες και ενδιαφέροντες γεωλογικούς σχηματισμούς και ορθοπλαγιές σπάνιας ομορφιάς.
Το επίσημο όνομα του φαραγγιού είναι Φαράγγι Γάφαρη, αλλά έχουν επικρατήσει κι άλλες δύο ονομασίες: «Φαράγγι Αγίου Νικολάου» από τη μονή του Αγίου Νικολάου που βρίσκεται στην έξοδό του, κοντά στο Ζαρό, και «Φαράγγι Ρούβα» από το δάσος του Ρούβα το οποίο διασχίζει. Το φαράγγι έχει συνολικό μήκος περίπου 4χλμ με διαμορφωμένη διαδρομή 2.7χλμ σε ένα πραγματικά μοναδικό περιβάλλον.
Από την λίμνη του Ζαρού αρχίζει το μονοπάτι που οδηγεί στο φαράγγι του Ρούβα. Είκοσι λεπτά μετά τη λίμνη θα συναντήσετε το μοναστήρι του Αγίου Νικολάου. Το μονοπάτι συνεχίζει ακριβώς πίσω από το μοναστήρι (προς τα αριστερά) και ανηφορίζει, για να μπει μετά από λίγο στο φαράγγι.
Το μονοπάτι πότε ανηφορίζει και πότε κατηφορίζει βαθιά μέσα στο φαράγγι, δίπλα στο ρέμα που κυλάει τον χειμώνα και νωρίς την Ανοιξη. Σε ορισμένα δύσκολα σημεία της διαδρομής το δασαρχείο έχει κατασκευάσει μικρές ξύλινες γέφυρες και κάγκελα. Υπάρχουν χώροι ξεκούρασης με παγκάκια και βρύσες, είναι όμως καλύτερα να κρατάτε νερό μαζί σας, ιδίως το καλοκαίρι. Υπάρχουν πινακίδες σε όλη τη διαδρομή, πληροφορώντας σας για το υπόλοιπο της πορείας μέχρι τον Αγιο Ιωάννη.
- Το δάσος του Ρούβα
Το δάσος του Ρούβα αποτελεί ένα σημαντικό οικοσύστημα πρινοδάσους εθνικού ενδιαφέροντος που καταλαβάνει την εσωτερική κοιλάδα του Ψηλορείτη. Οι πρίνοι που το απαρτίζουν έχουν μεγάλη ηλικία, η διάμετρος του κορμού τους σε ορισμένες περιπτώσεις ξεπερνάει το 1 μέτρο και το ύψος τους μπορεί να φθάσει τα 15 μέτρα. Φυτρώνουν τόσο πυκνά ώστε αποτελούν καθαρή βιοκοινωνία δάσους, με πολλά θαμνώδη είδη να συμπληρώνουν την βλάστηση.
Μαζί με τους πρίνους υπάρχουν και άλλα είδη τυπικά της κρητικής χλωρίδας όπως η αρία (αζίλακας), η φιλύκη, ο ασφένταμος, το κυπαρίσσι, το πεύκο, το πλατάνι, οι αχλαδιές κ.τ.λ.. Η έκταση του δάσους καλύπτει 30.000 περίπου στρέμματα και η σπανιότητα του δάσους οφείλεται στο γεγονός ότι τα πουρνάρια ξέφυγαν από τη συνήθη θαμνώδη μορφή και μέγεθος, και απέκτησαν χαρακτηριστικά και μεγέθη διαφορετικά από αυτά που έχουμε συνηθίσει στον ελλαδικό χώρο.
Το πιθανότερο είναι ότι κάποια στιγμή εξέλειπαν οι εξωτερικοί δυσμενείς παράγοντες (άνθρωποι – κατσίκες – κ.λ.π.) οπότε τα θαμνώδη πουρνάρια κατάφεραν να εξελιχθούν στην μορφή και το μεγάλο μέγεθος που τα βλέπουμε σήμερα. Στις πλαγιές περιμετρικά του δάσους ζει ο εξαιρετικά σπάνιος Κρητικός Αγριόγατος, ο φουρόγατος, και σπουδαία ενδημικά είδη χλωρίδας όπως το κεφαλάνθηρο και η αμπελιτσιά.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ήξερες το πανέμορφο φαράγγι της Σητείας;
