Κρήτη: Ένα κερί στη Χάρη της μετά τα μεσάνυχτα - Τα θαύματα της Φανερωμένης (φωτογραφίες)

Η βαθιά πίστη και οι θαυματουργικές ιδιότητες που αποδίδονται στην εικόνα της Παναγίας της Φανερωμένης οδηγούν μικρούς και μεγάλους ακόμα και κατά τη διάρκεια της νύχτας, μέχρι το ξημέρωμα στο ιστορικό Μοναστήρι κοντά στη Παχειά Άμμο και το Ίστρον στο Λασίθι.

Η απόκοσμη θέα ακόμη και τη νύχτα σου κόβει την ανάσα αγναντεύοντας από μακριά και από μεγάλο ύψος μέχρι την Ελούντα.'Ομως το σκοτάδι φωτίζεται από το Φως της Παναγίας που διαχέεται στην ψυχή των προσκυνητών.

Ο φακός του ekriti.gr βρέθηκε μετά τα μεσάνυχτα στην Μονή της Φανερωμένης ανήμερα του Δεκαπενταύγουστου και κατέγραψε τους ακούραστους πιστούς ντόπιους και ξένους που ακόμα και περπατώντας έφταναν για να ανάψουν ένα κερί στη χάρη της.

Η θέληση και η μεγάλη εσωτερική ανάγκη για διέξοδο από το αδιέξοδο που πολλοί ίσως βιώνουν,η ασθένεια που ταλαιπωρεί και αναζητεί εναγωνίως γιατρειά στο καταφύγιο της Παναγίας,το τάμα ή μονάχα η φλόγα από το ταπεινό κερί που κάποιος θέλει να αφήσει ως "παρακαταθήκη" στο μανουάλι,αποδεικνύουν τη βαθιά θρησκευτική πίστη όσων δεν λογαριάζουν αν ο ήλιος είναι ψηλά ή αν το φεγγάρι φωτίζει τη θαυματουργή εικόνα.

Το προσκύνημα των καταπονεμένων

38920214_948512238670257_6143617998696480768_n.jpg, by lefterv

39058018_986558288183511_425180987547189248_n.jpg, by lefterv

Ή Παναγία ή Φανερωμένη είναι θαυματουργός γι’ αυτό και είναι πασίγνωστη σ’ ολόκληρη την Κρήτη και ιδιαίτερα στο Νομό Λασιθίου και στις επαρχίες Πεδιάδος και Βιάννου του Ν. Ηρακλείου.
Έτσι, τον Αύγουστο, πού είναι ό μήνας της Παναγίας  και αφιερωμένος σ’ Αυτήν, το Μοναστήρι αποτελεί ένα από τα με­γαλύτερα προσκυνήματα της Ανατολικής Κρήτης. Καθημερι­νά συρρέει πλήθος ταλαιπωρημένων και καταπονημένων από τις δοκιμασίες και τις περιστάσεις της ζωής πιστών ανθρώπων για να καταθέσουν μπροστά στη θαυματουργό εικόνα Της τα εσωτερικά τους προβλήματα.

39137841_474509933017622_9165674481287430144_n_1.jpg, by lefterv

39105807_226922731353075_651420670491623424_n.jpg, by lefterv

Η πίστη και η καρτερικότητα των πονεμένων

Πολλοί ασθενείς ζητούν να ιαθούν. Άλλοι ανεβαίνουν με τα πόδια για να εκπληρώσουν κάποιο τάμα τους· μανάδες μαυροντυμένες και ξυπόλητες ση­κώνουν τα μωρά τους και τα προσφέρουν στη Μητέρα όλου του κόσμου· άλλοι για να παρακαλέσουν με δάκρυα στα μά­τια να μεσιτεύσει ή Δέσποινα του κόσμου και να εκπληρωθεί κάποια επιθυμία τους· πολλοί για να ευχαριστήσουν και να δοξολογήσουν την Βασίλισσα και Κυρία τον παντός για τις ευεργεσίες Της ψάλλοντας: «ουδείς προστρέχων επί σοι, κατησχυμένος από σου εκπορεύεται αγνή παρθένε Θεοτόκε…».
Πέρα από τους πολυάριθμους προσκυνητές πού συρρέουν από πολλά σημεία τον νησιού για να προσκυνήσουν τη θαυμα­τουργή εικόνα στο απόκοσμο, ερημικό, κατανυκτικό και χαριτόβρυτο σπηλαιώδη Ναό, τις μέρες του Δεκαπενταύγουστου φιλοξενούνται στους χώρους της Μονής, πιστοί κάθε ηλικίας.
 

faneromeni4.jpg, by lefterv

39196678_513697152412250_5887745584030285824_n.jpg, by lefterv

Οι Δεκαπεντάρηδες

Αυτοί συνεχίζουν μια αρχαία παράδοση, έρχονται στη Μονή και περνούν το πρώτο δεκαπενθήμερο τον Αυγούστου στον ανακαινισμένο ξενώνα με νηστεία και προσευχή, συμμετέχουν στις καθημερινές Θείες Λειτουργίες, στους Εσπερινούς στις Παρακλήσεις και τα Απόδειπνα και εκπληρώνουν έτσι κά­ποιο τάξιμο τους.

Τα θαύματα της Παναγίας

Είναι άπειρα τα θαύματα πού συντελούνται στη Μονή, Όπως το επιβεβαιώνουν κατά καιρούς οι πιστοί, οι όποιοι οφθαλμοφανώς είδαν να επενεργεί θεραπευτικά σε κάποια σωματική ή ψυχική ασθένεια τους ή χάρη τού Θεού. Ή εορτή της Παναγίας στη Μονή έχει κάτι το μοναδι­κό.
Οι πιστοί, συνεχίζοντας την παράδοση πολλών γενεών, ανεβαίνουν με ευλάβεια και ταπείνωση, με πνευματικότητα και πίστη για να προσευχηθούν στην Κυρία Φανερωμένη και να επικοινωνήσουν με τον Θεό αληθινά. Και ή Παναγία ή Φανερωμένη τους ανταμείβει με όσα ιερά τελεσιουργούνται στον οίκο της και τους προσφέρει ψυχική ανακούφιση και πνευματική γαλήνη για να συνεχίσουν τον δρόμο της ζωής. Γιατί μόνο στην Παναγία Μητέρα ό πιστός με βεβαιότητα και πίστη μπορεί να εναποθέτει τις ελπίδες και προσδοκίες του και να επιζητεί την κραταιά σκέπη και προστασία Της ψάλ­λοντας: «Την πασαν ελπίδα μου εις Σέ άνατίθημι, Μήτερ τον Θεοϋ, φύλαξόν με υπό τήν σκέπην Σου»
 

cretan-road-trip-5.jpg, by lefterv

mko_m-panagia-faneromeni-061.jpg, by lefterv

Η ιστορία του ιστορικού Μοναστηριού

Ή Ιερά Μονή Παναγίας Φανερωμένης Ιεράπετρας, γνωστή και ως «Παναγία Γουρνιών», βρίσκεται κτισμένη στην πλα­γιά βουνού παραφυάδας της Δίκτης, νοτιοδυτικά της Παχειάς Άμμου του Δήμου Ιεράπετρας πάνω από τη Μινωική πόλη Γουρνιά και σε υψόμετρο 540 μέτρων.[2] Από τη Μονή εκτείνεται σε πανοραμική άποψη ή πόλη του Αγίου Νικολά­ου και ό όμορφος κόλπος του Μεραμβέλλου με τις γραφικές ακτές και τα νησάκια του.
Για το ακριβές έτος οικοδόμησης της Μονής δεν υπάρχει καμία κτητορική ή άλλη επιγραφή.[3] Διατηρούνται μόνο νεώτε­ρες επιγραφές πού αναφέρονται σε οικοδομικές εργασίες πού έγιναν τον 19ο αιώνα, αν και το σημερινό κτηριακό συγκρότη­μα, σύμφωνα με την αρχιτεκτονική του, φρουριακής μορφής[4],  αποτελεί μάλλον κτί­σμα του 16ου αιώνος, εποχή των συχνών ληστρικών επιδρομών των Τούρκων στα βόρεια παράλια της μεγαλονήσου. Το ακριβές έτος ίδρυσης της Μονής δεν είναι γνωστό. Σύμφωνα, όμως, με όλες τις ιστορικές πηγές και τις χρονολογικές ενδείξεις το Μοναστήρι πιθανόν Ιδρύθηκε κατά τη νεοβυζαντινή περίοδο (961-1204), νωρίτερα δηλ. από την κατάληψη της Κρήτης από τους Ενετούς το έτος 1211.
Το Καθολικό της Μονής έχει κτιστεί μέσα σε κοίλωμα υπερκείμενου μεγάλου βράχου, σε μια σπηλιά, είναι κατάγραφο και είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου και τη Ζωοδόχο Πηγή.[5] Το ιερό επικοινωνεί με άλλο σπήλαιο. Εκεί συ­γκεντρώνεται από τριχοειδείς επιφάνειες νερό, το όποιο λαμ­βάνουν οι πιστοί ως αγιασμό.

39134896_228480084480553_5098201844790853632_n.jpg, by lefterv

Η Φανέρωση της Θαυματουργής εικόνας

Σύμφωνα με την παράδοση μέσα στο σπηλαιώδη ναό του Καθολικού της Μονής φανερώθηκε ή εικόνα της Θεοτόκου σε κάποιο βοσκό γι’ αυτό και το Μοναστήρι ονομάστηκε Παναγία Φανερωμένη. Συγκεκριμένα, αυτός ό βοσκός έχανε καθημερι­νά τον οδηγό (τον μπροστάρη) του κοπαδιού του τις ώρες του μεσημεριού. Μια μέρα αποφάσισε να αφήσει το κοπάδι και να παρατηρήσει τον κριό, ό οποίος πήγε σε άπόρρωγο βράχο από τον όποιο έρρεε λίγο νερό και έπινε. Πλησίασε και βρήκε εκεί την εικόνα της Θεοτόκου. Όταν, όμως, την πήρε μαζί του και την έβαλε στο σακίδιο του με σκοπό να τη φέρει στη στάνη, ή εικόνα εξαφανίστηκε. Την επόμενη μέρα ό βοσκός ήλθε πά­λι στο ίδιο μέρος και βρήκε την εικόνα. Αυτό επαναλήφθηκε τρείς φορές, μέχρι πού ό βοσκός βεβαιώθηκε ότι ή εικόνα επέστρεφε πάντα στο σημείο πού βρέθηκε, γι’ αυτό και την άφησε στη θέση της. Το παράδοξο αυτό γεγονός γρήγορα μαθεύτηκε στους ερημίτες  που ασκήτευαν στα γύρω ασκηταρειά και αυτοί άφησαν σιγά – σιγά τα σπήλαιά τους και ήρθαν  και εγκαταστάθηκαν σε αυτή την σπηλιά, δημιουργώντας αρχικά παραπήγματα και καλύβες και αργότερα διάφορα κτήρια.

39091775_477306746082471_5263767418097893376_n.jpg, by lefterv

39171383_442805159565064_7966329607186022400_n_1.jpg, by lefterv

Ή ίδια ή εικόνα κατά περιόδους, ιδιαίτερα τον δεκαπενταύγουστο και τις άλλες θεομητορικές εορτές, επανεμφανίζεται στους πι­στούς και κατά μυστηριώδη τρόπο πάλι χάνεται.
Πέρα από ιερό προσκύνημα και θρησκευτικό καύχημα ολόκληρης της Ανατολικής Κρήτης, αποτελεί και ένα ιστορικό μοναστήρι, όπου κατέφευγαν για προστασία και ενδυνάμωση οι Κρήτες επαναστάτες στα δύσκολα χρόνια της ενετικής και τουρκικής υποδούλωσης. Τον αμυντικό χαρακτήρα τον Μοναστηριού αποδεικνύουν περίτρανα ή οχυρή θέση και ή φρουριακή μορφή του. Μάλιστα, διασώζονται ακόμη επάλξεις και πολεμίστρες στους χώρους τον φρουριακού συγκροτήμα­τος της Μονής, όπως και στα περισσότερα μοναστήρια πού κτίστηκαν την ίδια περίοδο.

Λευτέρης Βαρδάκης