Κρητικός στην ομάδα που ανακάλυψε νέα θεραπεία για τις πέτρες στα νεφρά

Ερευνητές στις ΗΠΑ, μεταξύ των οποίων ένας Έλληνας επιστήμονας, προτείνουν μια νέα πιο αποτελεσματική θεραπεία για τις πέτρες στα νεφρά, καθώς έχουν πλέον βάσιμες ενδείξεις πως το υδροξυκιτρικό οξύ (HCA), που περιέχεται σε φρούτα, μπορεί να διαλύσει αυτές τις πέτρες. Αν αυτό επαληθευθεί σε μεγάλες κλινικές δοκιμές, τότε θα πρόκειται για την πρώτη ουσιαστική πρόοδο στην προληπτική θεραπεία της νεφρολιθίασης εδώ και 30 χρόνια.

Στην έρευνα συμμετείχε και ο Κρητικός Γιάννης Μπουρμπάκης, επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Χημικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ. Αποφοίτησε από το Τμήμα Χημείας του Πανεπιστημίου Κρήτης το 2001, από όπου και πήρε το διδακτορικό του το 2006.

Οι πέτρες αυτές είναι μικροί σκληροί κρύσταλλοι οξαλικού ασβεστίου, που σταδιακά συσσωρεύονται στα νεφρά. Περίπου το 12% των ανδρών και το 7% των γυναικών εμφανίζουν τέτοιες πέτρες. Η υπέρταση, ο διαβήτης και η παχυσαρκία αυξάνουν τον κίνδυνο, ενώ τα σχετικά περιστατικά εμφανίζουν αύξηση τα τελευταία χρόνια. Η προληπτική θεραπεία της νεφρολιθίασης δεν έχει αλλάξει ιδιαίτερα κατά τις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Οι γιατροί συνιστούν στους ασθενείς που κινδυνεύουν, να πίνουν πολύ νερό και να αποφεύγουν τροφές πλούσιες σε οξαλικά, όπως το σπανάκι, οι μπάμιες, τα αμύγδαλα, το ραβέντι κ.α. Επίσης προτείνουν τη λήψη κιτρικού καλίου, που μπορεί να επβραδύνει τον σχηματισμό των λίθων, όμως σε μερικούς ανθρώπους προκαλεί παρενέργειες.

Σύμφωνα με το ellines.com οι ερευνητές, με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή του Τμήματος Χημικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου του Χιούστον Τζέφρι Ράιμερ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», μελέτησαν τη δράση του υδροξυκιτρικού οξέος και διαπίστωσαν ότι μπορεί να διαλύσει τους κρυστάλλους οξαλικού ασβεστίου. Όπως ανέφεραν -μετά από τη συγκριτική μελέτη των δύο ουσιών στο εργαστήριο και σε επτά ανθρώπους- το υδροξυκιτρικό οξύ (HCA) πρέπει πλέον να προτιμάται έναντι του κιτρικού καλίου, γιατί είναι πιο αποτελεσματικό. Θα ακολουθήσουν κλινικές δοκιμές για να ελεγχθεί η ασφάλεια του HCA σε βάθος χρόνου και να προσδιορισθεί η κατάλληλη δοσολογία του.