Ο ανιψιός του κρητικού πολιτικού εξιχνιάζει τα εγκλήματα του Λούβρου

Συνονόματος με τον θείο του και γνωστό πολιτικό, ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης διαθέτει πλήθος ενδιαφερόντων. Εργάζεται ως δικηγόρος στο Παρίσι, με μεταπτυχιακά στην Εγκληματολογία, ασχολείται με τη λογοτεχνία και κάνει μελέτες, συνδυάζοντας όλα τα παραπάνω. Η εξιχνίαση διάσημων εγκλημάτων με πειστήριο κάποιους ζωγραφικούς πίνακες στο Μουσείο του Λούβρου είναι το αντικείμενο της διδακτορικής του διατριβής που πρόκειται να κυκλοφορήσει σε βιβλίο από γαλλικό εκδοτικό οίκο
Το επαρχιακό, περιορισμένων ερεθισμάτων, περιβάλλον της Κρήτης, του τόπου όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, έκανε τον ανήσυχο Χρήστο Μαρκογιαννάκη να ασφυκτιά και να ονειρεύεται από πολύ μικρός τη διαφυγή του στην Ευρώπη. Ηταν ήδη ασκούμενος δικηγόρος στο γραφείο του πατέρα του, Μανώλη Μαρκογιαννάκη, αδελφού του πρώην υπουργού, όταν αποφάσισε να κάνει το μεταπτυχιακό του στο Παρίσι με ειδίκευση στην Εγκληματολογία. Ο ίδιος, συνοψίζοντας την προσωπική του ιστορία, αφηγείται: «Μεγάλωσα σε ένα σπίτι γεμάτο κώδικες και δικογραφίες από τη μία και λογοτεχνικά βιβλία στα ελληνικά και στα γαλλικά από την άλλη. Ο πατέρας μου είναι δικηγόρος, η μητέρα μου λάτρης της λογοτεχνίας, οπότε η επίδραση και των δύο ήταν ισχυρή. Τελείωσα τη Νομική στην Αθήνα, είμαι δικηγόρος Ηρακλείου και γράφω αστυνομικά μυθιστορήματα».

λούβρος, by renas

Αναφερόμενος δε στη σχέση του με την Πόλη του Φωτός σημειώνει: «Στο Παρίσι η ζωή, το σύμπαν ολόκληρο, έχει μια ιδιαίτερη αίσθηση της ειρωνείας. Ως έφηβος και μέχρι τα 20 μου, χωρίς να γνωρίζω τη χώρα ή την πόλη, είχα μια έντονη αδικαιολόγητη
απέχθεια για οτιδήποτε γαλλικό. Δεν ξέρω γιατί. Οταν, όμως, πριν από δεκαπέντε χρόνια πρωτοήρθα στο Παρίσι για να δω μια φίλη που σπούδαζε εδώ ο συμπαντικός σαρκασμός με έκανε να ερωτευτώ αυτή την πόλη. Εκτοτε έγινε ο αγαπημένος μου ταξιδιωτικός προορισμός, έως και πριν από πέντε χρόνια, οπότε, με αφορμή το διδακτορικό μου, ήρθα για να ζήσω εδώ. Η καθημερινότητα σε αυτή την πόλη, η οποία μοιάζει να κυλά μεταξύ 18ου, 19ου αιώνα και του σήμερα, ανάμεσα σε ανθρώπους από κάθε γωνιά του κόσμου, μου ταιριάζει και κυρίως με ανταμείβει με έμπνευση». 

Σήμερα ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης έχει ήδη καταφέρει να διακριθεί στο Παρίσι, κυρίως χάρη στη διδακτορική του διατριβή που έχει ως θέμα την εξιχνίαση εγκλημάτων που αφορούν τους πίνακες του Λούβρου. 
Είχε την έμπνευση να συνδυάσει την επιστημονική εργασία του με την αγάπη του για την τέχνη και τη συγγραφή. Πέρασε ατελείωτες ώρες και ολόκληρες ημέρες σε ένα από τα πιο φημισμένα μουσεία του κόσμου, αναλύοντας μπερδεμένα εικαστικά εγκλήματα στα έργα και τη ζωή διάσημων ζωγράφων. Χαρακτηριστικό δείγμα η «Μήδεια» του Ευγένιου Ντελακρουά, «Oι πρίγκιπες στον Πύργο» του Πολ Ντελαρός, «Oι σφαγές της Τριανδρίας» του Αντουάν Καρόν ή το «Επεισόδιο από τη Νύχτα του Αγίου Βαρθολoμαίου» του Ζοζέφ Νικολά Ρομπέρ Φλερί. 
Η μελέτη που πρόκειται να εκδοθεί από γαλλικό εκδοτικό οίκο υπό τη μορφή βιβλίου με τίτλο «Ο κύκλος των δολοφόνων του Λούβρου» αναλύει τις προθέσεις, τις πράξεις και εντέλει τα συναισθήματα του θύματος αλλά και του αυτόχειρα, που σε κάποιες περιπτώσεις είναι ο ίδιος ο καλλιτέχνης.

Ο ερασιτέχνης ντετέκτιβ

«Ο πιο ενδιαφέρων κλάδος του Δικαίου είναι κατ’ εμέ το Ποινικό, όπου ο παράγων “άνθρωπος”, η ψυχολογία του, το γιατί και το πώς, υπό ποιες συνθήκες τελείται ένα έγκλημα παίζουν σπουδαίο ρόλο», εξηγεί ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης και συνεχίζει: «Η Εγκληματολογία, δε (εξ ου και η επιλογή του μεταπτυχιακού μου), επεκτείνει τα ερωτήματα γύρω από το εγκληματικό φαινόμενο πέραν των νομικών κατασκευασμάτων και σε άλλους κλάδους: την Ψυχολογία, την Κοινωνιολογία, τη Βιολογία. Ορμώμενος λοιπόν από την ευρύτερη μελέτη του φαινομένου, την πήγα ένα βήμα πιο πέρα: συνδυάζω το έγκλημα και την τέχνη, δηλαδή την απεικόνιση του φαινομένου αυτού στην τέχνη, καθώς και το ίδιο το έγκλημα ως τέχνη. Με άλλα λόγια, όλα αυτά που με οδήγησαν στο Παρίσι».
Για τον Χρήστο Μαρκογιαννάκη τα παιδικά χρόνια στο Ηράκλειο της Κρήτης αποτελούν πάντα σημείο αναφοράς. «Παιδική ανάμνηση: δέκα χρόνων, σε μια γωνιά του κήπου στο πατρικό μου στο Ηράκλειο, κρυμμένοι πίσω από δέντρα και βλάστηση με τους φίλους μου, στα χνάρια των “Μυστικών Επτά” της Ενιντ Μπλάιτον, είχαμε τη δική μας μυστική λέσχη, με σύνθημα για την είσοδο, ημερήσια διάταξη, μόνιμα και περιστασιακά μέλη - αναλόγως της διάθεσής μας. Μαζευόμασταν καμιά δεκαριά παιδιά από τη γειτονιά μου, παίζαμε και καταστρώναμε τα δικά μας σχέδια, τις αταξίες μας. Εκεί περνούσαμε ώρες ακροβατώντας μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας, εκείνοι οι φίλοι δε αποτέλεσαν και το πρώτο μου κοινό, γι’ αυτούς έπλαθα στο μυαλό μου και έλεγα ιστορίες με μυστήριο, εγκλήματα ή φαντάσματα».

Η παρανομία των Παρισίων

Οταν πήγε στο Παρίσι ως ενήλικος, ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης άργησε να ενσωματωθεί στη γαλλική κοινωνία: «Ηταν το 2011, τότε που η κρίση είχε αρχίσει για τα καλά στην Ελλάδα. Στην αρχή οι Γάλλοι ήταν επιφυλακτικοί μαζί μου, όπως άλλωστε με όλους τους ξένους. Πέρασα αρκετά άτυπα τεστ για να γίνω αποδεκτός και να ενταχτώ στις παρέες τους». Σήμερα ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης εργάζεται ως δικηγόρος σε διάφορες γαλλικές εταιρείες και στον ελεύθερο χρόνο του γράφει αστυνομικά μυθιστορήματα. Μέχρι τώρα έχουν εκδοθεί δύο από τις εκδόσεις Φερενίκη. Το «Στον 5ο όροφο της Νομικής» ήταν μια εισαγωγή σε εγκληματολογικές θεωρίες και στην ψυχοσύνθεση του εγκληματία με αφορμή τη δολοφονία ενός φοιτητή και μιας καθηγήτριας του Τομέα Εγκληματολογίας της Νομικής Σχολής Αθηνών. Αντιθέτως, στο «Εγκλημα στην παραλία της Βουλιαγμένης» ο αναγνώστης μέσα από τη δολοφονία της μεγαλύτερης Ελληνίδας σταρ κατά τη διάρκεια της αποχαιρετιστήριας συναυλίας της εισέρχεται στον σκοτεινό κόσμο της showbiz, στο φαινόμενο του stalking (της επίμονης παρακολούθησης και παρενόχλησης) και των ηλεκτρονικών εγκλημάτων μίσους.

Ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης αποκαλύπτει ότι «παράλληλα μελετάω και γράφω το τρίτο αστυνομικό της σειράς, με πρωταγωνιστή τον αστυνόμο του Εγκλημάτων κατά της Ζωής Αττικής, Χριστόφορο Μάρκου. Ως απαιτητικός και φανατικός αναγνώστης του είδους, προσπαθώ να γράφω αστυνομικά μυθιστορήματα σαν αυτά που θα ήθελα να διαβάζω κι εγώ ο ίδιος. Ως εγκληματολόγος προσπαθώ να μιλάω για διαφορετικά εγκληματολογικά φαινόμενα σε κάθε βιβλίο. Ως τώρα οι αναγνώστες το έχουν εκτιμήσει και τα δύο βιβλία έχουν πάει πολύ καλά».

Οσο για την καθημερινότητά του στο Παρίσι, αυτή περιλαμβάνει μερικές απλές συνήθειες, όπως έναν περίπατο στο Μαρέ, γεύμα στο «Hotel Costes» και μια βόλτα στην περίφημη οδό με τους διάσημους οίκους μόδας, τη λεωφόρο Μοντέν, συνήθειες αναζωογονητικές ακόμη και για ένα ανήσυχο πνεύμα που ψάχνει εγκλήματα ανάμεσα στους αμύθητους θησαυρούς του Λούβρου.

πηγή: protothema.gr