Οι συνθήκες κάνουν απαγορευτική την εξόρυξη υδρογονανθράκων στην Κρήτη;

Η επένδυση σε έρευνες υδρογονανθράκων ήταν μια επικερδής υπόθεση για τις εταιρείες του χώρου μέχρι πριν από λίγους μήνες, όταν η διεθνής τιμή πετρελαίου κυμαινόταν στα 105-110 δολάρια το βαρέλι.

Όταν όμως το πετρέλαιο υποχώρησε κάτω από τα 90 δολάρια, οι πετρελαϊκές και οι εργολάβοι τους άρχισαν να αντιμετωπίζουν πρόβλημα και να έχουν αμφιβολίες. Εν συνεχεία, όταν η πτώση έφτασε στα 80 δολάρια, μεγάλες εταιρείες άρχισαν να αναθεωρούν προς τα κάτω τα κονδύλια που πρόκειται να δαπανήσουν για έρευνες, ενώ τα 70 δολάρια διαμόρφωσαν ένα δυσμενές περιβάλλον για εξορύξεις. Πλέον, με το πετρέλαιο στα 58- 59 δολάρια το βαρέλι, οι επενδύσεις, ιδίως σε βαθιά νερά όπως αυτά της Κρήτης, θεωρούνται απαγορευτικές.

Ποιές πετρελαϊκές, λοιπόν, θα εκφράσουν ενδιαφέρον για έρευνες στα 20 θαλάσσια ελληνικά οικόπεδα σε Ιόνιο και νότια της Κρήτης στο διαγωνισμό του ΥΠΕΚΑ που εκπνέει τον προσεχή Μάιο, εφόσον οι αναλυτές τονίζουν ότι οι χαμηλές τιμές θα διατηρηθούν μεσοπρόθεσμα; Η απάντηση είναι λίγοι για το Ιόνιο, ακόμη πιο λίγοι για την Κρήτη όπου και τα νερά έχουν ένα επιπλέον μειονέκτημα, είναι εντελώς αχαρτογράφητα.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Ηδη, οι διαρκώς σε πτώση διεθνείς τιμές του αργού πετρελαίου που διαμορφώθηκαν χθες στα 54 δολάρια στη Νέα Υόρκη (ποικιλία Western Texas) και στα 59 δολάρια στο Λονδίνο για το μπρεντ, έχουν σαν αποτέλεσμα μεγάλης εμβέλειας εταιρείες (Chevron, Oasis, κλπ) να αναθεωρούν προς τα κάτω τα κονδύλια που προτίθενται να διαθέσουν για έρευνα, διαμορφώνοντας ένα μάλλον δυσμενές περιβάλλον αυτή την περίοδο για τη χώρα μας.

Πόσο μάλλον τώρα, όπου η πολιτική ΟΠΕΚ πρωοινίζεται χαμηλές τιμές για μακρύ διάστημα.

Διότι για κάθε δολάριο πτώσης της τιμής του πετρελαίου, οι δαπάνες για έρευνες μειώνονται κατά 1%. Σκεφτείτε ότι το αργό έχει χάσει πάνω από… 20 δολάρια το τελευταίο μήνα ενώ από το Σεπτέμβριο μέχρι και σήμερα έχει απολέσει ούτε λίγο ούτε πολύ… 40 δολάρια. Ηταν στα 99 δολάρια, έχει πέσει στα 59.

Γι’ αυτό και το “αφήγημα” πλέον για τις πετρελαικές ξαναγράφεται, ενώ ειδικά για την Ελλάδα το πρόβλημα είναι το εξής : Στις 27 Νοεμβρίου, ο ΟΠΕΚ δήλωσε ότι η ημερήσια παραγωγή των 30 περίπου εκατομμυρίων βαρελιών την ημέρα θα παραμείνει σταθερή ως και τον Ιούνιο του 2015. Τότε, ο οργανισμός θα επανεξετάσει το θέμα.

Αλλά μόλις ένα μήνα πριν, τον Μάιο του 2015, εκπνέει η προθεσμία υποβολής προσφορών στο διαγωνισμό του ΥΠΕΚΑ για τα 20 θαλάσσια οικόπεδα σε Ιόνιο και νότια της Κρήτης. Αυτό σημαίνει ότι μέχρι και τον προσεχή Μάιο, οι τυχόν ενδιαφερόμενοι επενδυτές θα πρέπει να κάνουν τα σχέδιά τους και να λάβουν αποφάσεις για δαπανηρές έρευνες (λόγω των μεγάλων βαθών) βασισμένοι σε ένα περιβάλλον ιδιαίτερα χαμηλών τιμών πετρελαίου, και χωρίς φυσικά να γνωρίζουν αν τον Ιούνιο ο ΟΠΕΚ θα αναθωρήσει την απόφασή του ή όχι.

Στο “κακό” λοιπόν -αλλά πολύ πιθανό με βάση τα σημερινά δεδομένα- σενάριο, η προσέλευση στον διαγωνισμό του ΥΠΕΚΑ δεν θα είναι ούτε μεγάλη σε αριθμό, ούτε σε ονόματα. Κάθε φορά που το ερώτημα τίθεται σε στελέχη του ΥΠΕΚΑ, δίνεται η απάντηση ότι μεσολαβεί ακόμη αρκετά μεγάλο διάστημα μέχρι και τον προσεχή Μάιο, στη διάρκεια του οποίου δεν αποκλείεται οι τιμές του πετρελαίου να πάρουν και πάλι την ανιούσα. Αλλά ακόμη και αν τα πράγματα έρθουν έτσι, πόσο πολύ θα ανέβουν μέσα στο 2015 οι τιμές του πετρελαίου ; Διότι αναλύσεις προβλέπουν ότι το επόμενο έτος θα είναι χρονιά χαμηλών πετρελαικών τιμών.

Σημειωτέον δε, ότι σε δύο διαγωνισμούς που έγιναν σε Μαυροβούνιο και Κροατία, και μάλιστα αρκετά πριν την απόφαση ΟΠΕΚ της 27ης Νοεμβρίου, οπότε και ξεκίνησε η μεγάλη βουτιά του πετρελαίου, υπήρξε μεν ενδιαφέρον, αλλά από εταιρείες μεσαίου μεγέθους και κάτω, με μοναδική εξαίρεση την ιταλική ΕΝΙ, η οποία γνωρίζει πολύ καλά την ευρύτερη περιοχή της Αδριατικής, καθώς έχει μεγάλες εκμεταλλεύσεις.

Τα παραπάνω είχαν επισημανθεί και προ μηνός από στελέχη του κλάδου στη διάρκεια του ενεργειακού συνεδρίου του Ινστιτούτου Ενέργειας ΝΑ Ευρώπης, και ενώ ακόμη η προκήρυξη για τα θαλάσσια οικόπεδα δεν είχε δημοσιευτεί στην επίσημη εφημερίδα των Ευρωπαικών Κοινοτήτων.

Πηγή:Energypress