Σπίτι στην Κρήτη, υποψήφιο για Ευρωπαϊκό Βραβείο Αρχιτεκτονικής
Το δημιουργικό γραφείο «Tense Architecture Network» έχει καταφέρει και στο παρελθόν να ξεχωρίσει με τις αρχιτεκτονικές του προτάσεις, να πετύχει σημαντικές διακρίσεις σε διαγωνισμούς και τελικά να αποσπάσει σημαντικά βραβεία για τον τολμηρό και ρηξικέλευθο σχεδιασμό των πρότζεκτς του. Η συγκεκριμένη κατοικία στην Κρήτη δεν θα μπορούσε παρά να αποτελεί ένα ακόμη δείγμα της καινοτομίας που σφραγίζει την ταυτότητα του γραφείου και φυσικά να κερδίσει μια υποψηφιότητα για το Ευρωπαϊκό Βραβείο Σύγχρονης Αρχιτεκτονικής, Mies van der Rohe 2017.
"Η κατοικία αυτή είναι ίσως η πλέον γλυπτική από αυτές που έχουμε κατασκευάσει αλλά δεν παύει να είναι ό,τι και οι υπόλοιπες: ένα σπίτι. Έχει δηλαδή σχεδιαστεί για ανθρώπους. Συγκεκριμένα για μία οικογένεια με μικρά παιδιά, μία οικογένεια όπως πολλές τέτοιες. Ικανοποιεί λοιπόν όπως και τα άλλα σπίτια μας τρεις συνθήκες: χρηστικότητα, σταθερότητα και ομορφιά –για να μεταφράσω την αξεπέραστη οδηγία του Βιτρούβιου. Κατ'αυτόν, utilitas-firmitas-venustas», αναφέρει ο Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ και συνιδρυτής του «ΤΑΝ» κος Τηλέμαχος Ανδριανόπουλος.
Η θέση της κατοικίας σε μικρό ύψωμα, είναι προνομιακή. Το επίμηκες πεδίο είναι ελεύθερο προς το νότο και την κορυφή του όρους Γιούχτα. Το σπίτι αναπτύσσεται αναγκαία κατά μήκος της νότιας πλευράς, της πλευράς του ήλιου.
Πώς μπορεί να αντιμετωπίσει μια γραμμική κατοικία το έντονο κρητικό φως;
Η εξαρχής-γλυπτική χειρονομία προκύπτει από αυτήν την ηλιόλουστη συνθήκη: επιδιώκεται μέσω μίας διπλής καμπυλότητας το κτίριο να καμπυλωθεί, να λυγίσει από τη δύναμη της πορείας του ήλιου από την ανατολή στη δύση. Η όψη είναι τυφλή, με εξαίρεση μία εκ-τομή στην άνω γωνία, η οποία αποκαλύπτει έναν υπαίθριο χώρο. Η κάτω καμπύλη υποδέχεται το φως στο ενδιάμεσο και κυρίως επίπεδο, παραλαμβάνοντας την κλίμακα του ορόφου. Ο όγκος λειτουργεί ως στέγαστρο, για την ημιυπαίθρια εκτόνωση της κατοικίας και τον κήπο. Το εσωτερικό του παραλαμβάνει τον κυρίως χώρο ύπνου και καταλήγει σε μια κρυφή εκ-τομή της οροφής του, στην ανατολική της γωνία. Μία μικρή δεξαμενή λειτουργεί εκεί ως υπαίθριο λουτρό. Το χαμηλότερο επίπεδο, το οποίο αναπτύσσεται ως ισχυρή σκουρόχρωμη βάση, είναι επίσης εσωστρεφές.
Ο χειρισμός των καμπυλών σε αυτό το έργο, επιδιώκει ταύτιση με τον τεταμένο χειρισμό κενού και φωτός. Παρ' όλες τις σοβαρές προθέσεις, πρόκειται για ένα μάλλον ευφρόσυνο κτίριο -το οποίο υπακούει κυρίως σε κανόνες που γεννά το ίδιο. Η στατική επίλυση είναι αδιάλυτη από την ίδια τη μορφή: η υποστύλωση στο επίπεδο του κήπου υλοποιείται προοδευτικά από ένα κυκλικό σύμμικτο μεταλλικό, σε ένα τετράγωνο σκυροδετημένο, για να καταλήξει στο γωνιακό μονολιθικό τοιχίο στο οποίο το façade εδράζεται ελεύθερα. Το ευφρόσυνο façade δείχνει να απολαμβάνει την αντιστικτική συνενοχή των γειτονικών, μαζικά παραγόμενων πολυκατοικιών.
Ομάδα έργου:
Τηλέμαχος Ανδριανόπουλος, Κώστας Μαύρος
Συνεργάτες αρχιτέκτονες: Θάνος Μπαμπανέλος, Γρηγόρης Σταυριδάκης
Δομοστατικός Σχεδιασμός: Αθανάσιος Κοντιζάς
Η/Μ: Σπύρος Αρβανίτης, Στάθης Τζουανάκης
Φωτογραφίες: Πέτρος Περάκης
πηγή: lifo.gr
