Στην Κρήτη οι πιο τσουχτεροί πολιτικοί γάμοι - Τι χρεώνουν αυθαίρετα τα δημαρχεία

'Ενας πολιτικός γάμος, σύμφωνα με το νόμο, θα έπρεπε να κοστίζει μόλις 15 ευρώ, όσο δηλαδή το παράβολο που επιβάλλει ο νόμος και το οποίο καταβάλλεται στην εφορία. Ωστόσο μόνο τόσα δεν καλούνται να πληρώσουν τα ζευγάρια καθώς παρατηρείται πως κάθε δήμος έχει τις δικές του τιμές, χρεώνοντας επιπλέον χρήματα, για την τέλεση του πολιτικού γάμου.

H Κρήτη στέφεται... "πρωταθλήτρια" στους ακριβούς πολιτικούς γάμους, καθώς αν ένα ζευγάρι αποφασίσει να παντρευτεί στην Ενετική Λότζια του Ηρακλείου, θα πληρώσει 100 ευρώ για πρωί και 150 για το απόγευμα, στον Άγιο Νικόλαο 150 ευρώ, και 550 αν η τελετή γίνει σε ξενοδοχείο της περιοχής, ενώ την προσεχή Τετάρτη, στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου θα προταθεί από τη νέα Δημοτική αρχή μείωση στα 100 ευρώ, στο Δήμο Χερσονήσου 100 ευρώ, όσο και στο Δημαρχείο Ρεθύμνου, όπου όμως η τέλεση του μυστηρίου, αν γίνει Σαββατοκύριακο, κοστίζει 120 ευρώ. Οι πιο χαμηλές... χρεώσεις γίνονται στο Δήμο Χανίων, όπου το κόστος φτάνει μόλις τα 35 ευρώ!

Η συρρίκνωση των πόρων οδηγεί τους δήμους να επιβάλουν αυτό το ειδικό τέλος και έτσι το "φαινόμενο" επεκτάθηκε σε όλη την Ελλάδα, όπου με αποφάσεις των δημοτικών συμβουλίου επιβάλλεται αυτό το ιδιότυπο "χαράτσι" στους μέλλοντες συζύγους.

Ο πολιτικός γάμος καθιερώθηκε με νόμο στην Ελλάδα το 1982 και δηλώνει ρητά πως «η αίτηση για τη χορήγηση άδειας γάμου καθώς και η ίδια η άδεια δεν υπόκειται σε δημοτικά ή άλλα τέλη, εκτός από το νόμιμο τέλος χαρτοσήμου» (Προεδρικό Διάταγμα 391 (ΦΕΚ Α 73/18.06.1982). Ο νόμος προβλέπει ως μοναδική υποχρέωση την καταβολή παράβολου χαρτοσήμου ή διπλότυπου είσπραξης των 15 ευρώ από εφορία.

Σημειώνεται πως και στον θρησκευτικό γάμο, η μόνη οικονομική υποχρέωση ενός ζευγαριού είναι η έκδοση των αντίστοιχων παραβόλων για άδεια γάμου. Κάθε πρόσθετη επιβάρυνση από την εκκλησία και τον παπά είναι αυθαίρετη και παράνομη... αν και κάτι τέτοιο σπάνια εφαρμόζεται...

Ο Συνήγορος του Πολίτη το 2008 είχε εκδώσει πόρισμα σχετικά με παρόμοια δημοτικά τέλη για τα οποία στην πράξη η νομιμότητά τους δεν αμφισβητείται δικαστικώς, διότι οι πολίτες το αποφεύγουν λόγω του δυσανάλογα μεγάλου κόστους της δικαστικής δαπάνης σε σχέση με τα επιβαλλόμενα τέλη. Επίσης, ο τοπικός και ειδικός χαρακτήρας τους συχνά δεν ευνοεί την ανάδειξη της ενδεχόμενης παρανομίας και οι σχετικές πράξεις παραμένουν ενεργές.