Συμφοιτητής Γιακουμάκη: Τον Βαγγέλη τον χτυπούσαν με κάθε ευκαιρία

Τα όσα είπε στην κατάθεσή του ένας από τους βασικούς μάρτυρες στην υπόθεση του Βαγγέλη Γιακουμάκη έρχονται στο φως της δημοσιότητας και αποκαλύπτουν φρικτές λεπτομέρειες για τον θάνατο του νεαρού παιδιού.

Ο Νίκος Δάβρης, όπως αποκαλύπτει η εφημερίδα «Espresso», λέει μάλιστα ότι και ο ίδιος υπήρξε θύμα εκείνων που υπέβαλλαν σε φρικτά βασανιστήρια τον Βαγγέλη.

«Τον Βαγγέλη τον χτυπούσαν με κάθε ευκαιρία, εγώ ο ίδιος τον είχα δει με σκισμένο χείλος», λέει ο 30χρονος και προσθέτει πως άλλες φορές του άρπαζαν το φαγητό από τα χέρια, άλλες φορές τον κλείδωναν στην ντουλάπα.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα και όπως ισχυρίζεται ο Νίκος Δάβρης που επέστρεψε στην Ελλάδα  από τη Βραζιλία -  εκεί όπου είχε πάει για να βρει δουλειά -  για να καταθέσει, ίσως φαινόταν ότι πλέον έρχεται το τέλος...

«Ο Βαγγέλης είχε ''σκοτεινιάσει'', είχα ενημερώσει και τον διευθυντή και την υπεύθυνη της εστίας», λέει. Μάλιστα ήταν η μεσολάβηση του 30χρονου που προκάλεσε και την παρέμβαση της υπεύθυνης της εστίας η οποία του άλλαξε δωμάτιο, καθώς ένας από τους βασανιστές του ήταν συγκάτοικός του.

«Αυτό που έκανες για μένα, ούτε αδελφός σε αδελφό δεν κάνει», είχε πει ο Βαγγέλης Γιακουμάκης στον 30χρονο.

Και συνεχίζει: 

«Με τον Βαγγέλη δεν ήμασταν κολλητοί. Όμως, είχαμε συναντηθεί στο εστιατόριο και είχαμε φάει μαζί. Τον θυμάμαι χαμογελαστό, ήταν ένα πολύ ευδιάθετο παιδί. Και είχε όνειρα, πολλά όνειρα!»

«Μου είχε εκμυστηρευτεί ότι, όταν θα τελείωνε τις σπουδές του, ήθελε να γυρίσει στην Κρήτη και να ξεκινήσει να φτιάχνει γιαούρτι με τον εξοπλισμό του που του είχε ήδη πάρει ο πατέρας του. Ηθελε να είναι κοντά στην οικογένειά του. Στους δικούς του ανθρώπους, που τους λάτρευε. Κι ύστερα άρχισε να μαραζώνει και να κλείνετε στον εαυτό του», περιγράφει. 

Η ιστορία του Δαβρή

«Ηταν αργά το βράδυ. Ημουν στο δωμάτιό μου στη φοιτητική εστία, όμως δεν μπορούσα να κοιμηθώ, επειδή μια ομάδα πέντε ατόμων έκανε φασαρία. Έπιναν, είχαν δυνατά τη μουσική, δεν υπολόγιζαν τίποτα. Κατέβηκα και ενημέρωσα τον φύλακα. Από εκείνη τη μέρα με φώναζαν το ''ρουφιάνο'' της Σχολής. 

Και αποκαλύπτει στη συνέχεια: «Με εκβίαζαν. Αρχισαν να με απειλούν, λέγοντάς μου ότι έτσι ξεκινούν οι βεντέτες στην Κρήτη. Μετά άρχισαν να μου λένε ότι εάν με έβρισκαν εκτός σχολής θα πάθαινα διάφορα. Επιχείρησαν να βιαιοπραγήσουν εναντίον μου. Απέτυχαν. Μπορούσα να τους χειριστώ πολύ διαφορετικά από τον Βαγγέλη και έτσι σταμάτησαν».