Μεγάλη κρίση στην αγορά ελαιολάδου, του «χρυσού», προϊόντος της Κρήτης, με την τιμή παραγωγού να κατρακυλά από τα 3,90 ευρώ, τον περασμένο Αύγουστο, στα 3,50 ευρώ λίγο πριν ξεκινήσει η ελαιοκομική περίοδος, στα 2,80 μόλις ξεκίνησε η ελαιοκομική σεζόν ενώ πλέον κανείς δε γνωρίζει τι κρύβει το μέλλον.
Μάλιστα, ανασταλτικός παράγοντας ήταν και το γεγονός ότι, μόλις πριν από λίγα 24ωρα, έγινε γνωστό ότι Ιταλοί και Ισπανοί δεν αγοράζουν πλέον λάδι.
Από την αρχή, παράγοντες της αγορά υποστήριξαν ότι οι τιμές των 3,90 και των 4 ευρώ, για το ποιοτικό έξτρα παρθένο προϊόν, ήταν εντυπωσιακές, αλλά η εκτίμηση όλων ήταν ότι το πιθανότερο είναι να διακοπεί η ανοδική πορεία.
Η ζήτηση φέτος ήταν πολύ μεγαλύτερη από άλλες χρονιές και αφορούσε σε περισσότερες ποσότητες. Μάλιστα, ιδιαίτερα αυξηµένη ήταν η ζήτηση για το ελαιόλαδο καλής ποιότητας αλλά και για το βιολογικό, τάση που ευνόησε τους Έλληνες παραγωγούς.
Κι αυτό καθώς ήταν λίγες οι ποσότητες ποιοτικού ελαιολάδου απ’ την Ιταλία και την Ισπανία.
Αυτό που τώρα επικρατεί είναι ότι δεν υπάρχει … τιμή! Όσο κι αν αυτό ακούγεται εξωπραγματικό ή υπερβολικό, είναι πραγματικότητα.
Σύμφωνα με ελαιουργούς, δεν υπάρχει τιμή, δεν πωλείται λάδι!
Σε αυτή, βέβαια, την εξέλιξη, το ρόλο τους έπαιξαν οι ακυρώσεις συμβολαίων, από μεγάλα super markets, στην Ιταλία.
Η κρίση δεν είναι καινούργια κι εξηγείται, εάν σκεφτεί κανείς τις ευθύνες όλων. Από τις καθόλα νόμιμες εισαγωγές Τυνησιακού ελαιολάδου που όμως προκαλούν τεράστια ζημιά στο ελληνικό και δη στο κρητικό προϊόν, μέχρι τις ευθύνες των εμπόρων αλλά και των παραγωγών.
Τεράστιες και οι ευθύνες της ελληνικής πολιτείας. Αν εξετάσει κανείς την πολιτική άλλων περιοχών απέναντι στο θέμα των εισαγωγών χύμα ελαιολάδου από τρίτες χώρες, θα μπορέσει να κάνει και τις σχετικές … συγκρίσεις.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Ένωση Αγροτών Ανδαλουσίας που επικαλείται την προ ολίγων ημερών απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, ζητώντας από την ΕΕ την άμεση εφαρμογή της, που θα έχει ως αποτέλεσμα τη διακοπή των εισαγωγών ελαιολάδου από το Μαρόκο.
Η Ένωση εισήγαγε το ελαιόλαδο, μαζί με άλλα προϊόντα, χωρίς την επιβολή δασμών, στα πλαίσια εμπορικής συμφωνίας που είχε συναφθεί μεταξύ των δύο πλευρών το 2012.
Οι Ισπανοί παραγωγοί επιθυμούν να σταματήσει η εισαγωγή του ελαιολάδου στην χώρα τους, η οποία αποτελεί τον μεγαλύτερο εισαγωγέα μαροκινού λαδιού, που αντιστοιχεί στο 60% των εξαγωγών της αφρικανικής χώρας.
Από την πλευρά του, βέβαια, το Μαρόκο απέρριψε την απόφαση του Ε.Δ, κάνοντας λόγο για μία μη αποδεκτή απόφαση που έρχεται σε σύγκρουση με το πνεύμα της μακροχρόνιας συνεργασίας μεταξύ Μαρόκου και Ε.Ε.
Σε ό, τι αφορά τώρα στις οξύτητες του κρητικού λαδιού, οι Κρητικοί ελαιουργοί διαβεβαιώνουν ότι το προϊόν ξεχωρίζει για την ποιότητά του και ότι μπορεί να ξεκίνησαν κάπως ψηλά, ωστόσο, δεν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα.
Εντύπωση, ωστόσο, προκαλεί το γεγονός πώς- από τη στιγμή, που η αγορά λαδιού διέρχεται μία τέτοια κρίση και έχει ανάγκη από στήριξη, κάποιοι επιμένουν να υποβαθμίζουν το προϊόν, ακόμη και με τη χρήση ... νάιλον τσουβαλιών για τις ελιές - στην ευρύτερη περιοχή της Μεσαράς - που, ως γνωστόν, απαγορεύεται.
Ελένη Μπουρμά
