Bloomberg: Oι «άμυνες» των ευρωπαϊκών τραπεζών είναι γεμάτες τρύπες

Τα κυκλώματα μαύρου χρήματος και οικονομικών εγκλημάτων θεωρητικά έχουν κάθε λόγο να φοβούνται τον «στρατό» ελεγκτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το μπλοκ έχει 28 εθνικές αρχές, τον Ενιαίο Μηχανισμό Εποπτείας (SSM), την Ευρωπαϊκή Τραπεζική Αρχή (EBA) και την ESMA. Παρόλα αυτά δεν έχει αποφύγει ένα ντροπιαστικό παιχνίδι μετάθεσης ευθυνών ως προς το ποιος ευθύνεται για τα μεγάλα σκάνδαλα ξεπλύματος χρήματος, που ταλανίζουν τις ευρωπαϊκές τράπεζες, όπως σχολιάζει το Bloomberg. 

Σε άρθρο γνώμης που υπογράφει ο Λάιονελ Λόρεν στο δίκτυο οικονομικών ειδήσεων, γίνεται αναφορά στο σκάνδαλο Danske Bank, το οποίο και χαρακτηρίζεται η χειρότερη υπόθεση μαύρου χρήματος στην ιστορία της Ευρώπης, αφού αφορά ύποπτες συναλλαγές ύψους 230 δισ. δολαρίων. Το σκάνδαλο αυτό εγείρει ερωτηματικά τόσο για την αποτελεσματικότητα της εποπτείας των  Βρυξελλών όσο και για τις εθνικές αρχές Δανίας και Εσθονίας, αφού μία μικρή εσθονική μονάδα δανέζικης τράπεζας επί χρόνια λειτουργούσε ως «πλυντήριο». 

Μάλιστα,όπως σημειώνει ο αρθογράφος, η σχετική έρευνα που άνοιξε για τις αρχές εποπτείας η EBA έκλεισε χωρίς ιδιαίτερο αποτέλεσμα, χωρίς δηλαδή να αποδοθούν συγκεκριμένες ευθύνες, στις 17 Απριλίου. 
Ωστόσο εσωτερικό έγγραφο της EBA, που περιήλθε στην κατοχή του Bloomberg, επισημαίνει ότι οι αρχές Δανίας και Εσθονίας απέτυχαν σε σειρά περιπτώσεων να ανταποκρθούν στις υποχρεώσεις τους για την αντιμετώπιση του βρώμικου χρήματος. Το Συμβούλιο ωστόσο της EBA, το οποίο βεβαίως περιλαμβάνει και εκπροσώπους των δύο χωρών, δεν συμφώνησε, με τον αρθογράφο να σχολιάζει πως πιθανότατα η πολιτική έπαιξε το ρόλο της. Οι εθνικές αρχές δεν θέλουν να δώσουν αφορμές για παραχώρηση ακόμη περισσότερων εξουσιών στις Βρυξέλλες. 

Όλα αυτά, όπως επισημαίνεται στο άρθρο, «κάνουν την καρδιά της ευρωπαϊκής οικονομικής άμυνας να μοιάζει με ελβετικό τυρί». Όσοι ζητούν περισσότερες εξουσίες για τις ευρωπαϊκές αρχές βλέπουν τις εθνικές ρυθμιστικές αρχές ως τους «αδύναμους κρίκους». Από την άλλη όσοι θέλουν περισσότερη εξουσία σε εθνικό επίπεδο, παρουσιάζουν τις Βρυξέλλες ως «απειλή». Η ένταση αυτή ανάμεσα στους μεν και του δε έχει περάσει και στους κόλπους αρχών όπως η EBA και η ESMA. Πρόσφατη αναθεώρηση των αρμοδιοτήτων από την Κομισιόν, έδωσε στις δύο αρχές περισσότερη ανεξαρτησία και χρηματοδότηση. Και πάλι όμως η μεταρρύθμιση ήταν λιγότερο φιλόδοξη, από ό,τι πολλοί πίστευαν.

Τι θα συμβεί τώρα; «Μπορεί να ελπίζει κανείς ότι θα δοθεί περισσότερη ώθηση στα σχέδια για πιο ισχυρό πλαίσιο κατά του ξεπλύματος μαύρου χρήματος και μεγαλύτερη συνέπεια στα πρόστιμα κατά των τραπεζών» τονίζει το Bloomberg. 
Ωστόσο τα σκάνδαλα και τα πρόστιμα που αυτά επιφέρουν δεν είναι το μόνο αγκάθι για τις ευρωπαϊκές τράπεζες. Έρχονται αντιμέτωπες μεταξύ άλλων με τα μηδενικά ή και αρνητικά επιτόκια, που συμπιέζουν τα περιθώρια κέρδους, με την ασθενική ανάπτυξη στην Ευρωζώνη, που δεν βοηθά τις προσπάθειές τους να μειώσουν τον όγκο των μη εξυπηρετούμενων δανείων, ενώ φαίνεται να μένουν πολύ πίσω έναντι των αμερικανικών ανταγωνιστριών στο μέτωπο της επενδυτικής τραπεζικής. 

Υπό τις συνθήκες αυτές πολλοί πιστεύουν πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος από τη συνένωση δυνάμεων, μέσω εθνικών και διασυνοριακών συγχωνεύσεων, παρά το πρόσφατο ναυάγιο των σχετικών διαπραγματεύσεων ανάμεσα σε Deutsche Bank και Commerzbank. 
Την ανάγκη για συγχωνεύσεις αναγνώρισε σήμερα και ο αντιπρόεδρος της ΕΚΤ, Λούις ντε Γκίντος, ο οποίος προειδοποίησε παράλληλα ότι τα χαμηλά επιτόκια θα μείνουν για μεγάλο διάστημα ακόμη.