Το ελληνικό βαμβάκι κεντρίζει το ενδιαφέρον σε... οίκους μόδας

Το ετήσιο συνέδριο και γεύµα της διεθνούς ένωσης βάµβακος (ICA-International Cotton Association) αποτελεί το σπουδαιότερο γεγονός του κλάδου κάθε σεζόν. Παράγοντες του παγκόσµιου εµπορίου, από όλους τους τοµείς, δίνουν το παρόν, συµµετέχουν στο συνέδριο, εκφράζουν τις απόψεις τους, µοιράζονται τα νέα από την κάθε χώρα και φυσικά κουβεντιάζουν για αγοροπωλησίες. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον δεν λείπουν οι προβλέψεις αναφορικά µε το τι επιφυλάσσει η χρηµατιστηριακή αλλά και η φυσική αγορά συμφωνα με το greenagenda.gr.

Φέτος, το συνέδριο έλαβε χώρα στο Χονγκ Κονγκ και η συµµετοχή ήταν πολύ ικανοποιητική. Ενδεχοµένως οι κλώστες (εκτός Κίνας) να ήταν κάπως λιγότεροι, ενώ φυσικά λόγω της χώρας διοργάνωσης οι Κινέζοι ήταν φέτος αυξηµένοι. Εδώ και αρκετό καιρό όλοι οι εµπορικοί οίκοι µιλούν και στοχεύουν στις πωλήσεις στην Κίνα. Εντούτοις, παρά την ανακοίνωση των ποσοστώσεων εισαγωγής, οι εν λόγω κλώστες δεν έχουν αγοράσει τις αναµενόµενες ποσότητες.

Σύµφωνα µε τους αναλυτές, η βασική αιτία της αναποφασιστικότητας των κινεζικών κλωστηρίων είναι η νευρικότητα που κυριαρχεί στην αγορά και η αδυναµία των κλωστηρίων για µελλοντικές δεσµεύσεις. Μην ξεχνάµε ότι φέτος υπάρχει ένας νέος αστάθµητος παράγοντας, ο εµπορικός πόλεµος ΗΠΑ-Κίνας, η πορεία του οποίου µπορεί εύκολα να αλλάξει τη ροή της αγοράς, ακόµα και µέσα σε µια µέρα.

Εντελώς διαφορετική η σεζόν

Η Κίνα για χρόνια αποτελεί τον µεγαλύτερο αγοραστή ίνας για τη σοδειά των ΗΠΑ και εποµένως οι κλώστες είναι συνηθισµένοι να χρησιµοποιούν στο χαρµάνι τους αµερικανικά βαµβάκια. Εποµένως, φέτος βιώνουµε µια εντελώς διαφορετική σεζόν µε ανακατατάξεις παραγωγών ανά χώρα κατανάλωσης. Για να ισορροπήσει η αγορά θα χρειαστεί κάποιος χρόνος. Συζητήθηκε ότι ίσως υπάρξει µια προσπάθεια µείωσης των δασµών από πλευράς των Κινέζων, ούτως ώστε να προχωρήσει κάπως το εµπόριο βάµβακος ανάµεσα σε ΗΠΑ και Κίνα, αλλά ακόµα δεν έχει ανακοινωθεί κάτι επίσηµα.

Επικρατεί η άποψη ότι η Κίνα θα πρέπει να αυξήσει τα κρατικά της αποθέµατα, αλλά µε την «απαγόρευση» της αµερικανικής σοδειάς, κάτι τέτοιο θα είναι εξαιρετικά δύσκολο. Επιπρόσθετα τα γνωστά καιρικά προβλήµατα υποβαθµίζουν το χρώµα στις ΗΠΑ και οι εναλλακτικές για βαµβάκι µηχανοσυλλογής δεν είναι τόσες πολλές.

Υπό τις τωρινές συνθήκες, ενώ οι ποσοστώσεις είναι διαθέσιµες, τα κινεζικά κλωστήρια δεν τις χρησιµοποιούν. ∆εν δείχνουν να βιάζονται, ενώ παράλληλα τα εµπορικά στοκ στην Κίνα κυµαίνονται σε υψηλά επίπεδα µεταξύ 250.000-300.000 τόνους. Η δε τοπική παραγωγή δείχνει καλή ποσοτικά, αλλά και ποιοτικά. Φυσικά οι ποσοστώσεις λήγουν στα τέλη Φεβρουαρίου, δηλαδή θα πρέπει να φτάσουν τα βαµβάκια εισαγωγής µέχρι τότε, ώστε να συµπεριληφθούν στο πρόγραµµα.

Σηµείο αναφοράς στο συνέδριο αποτέλεσε η παραγωγή της Βραζιλίας, η οποία κατά πολλούς αναλυτές ευθύνεται για τη δραστική µείωση του basis (πριµ επί των χρηµατιστηριακών τιµών). Η εν λόγω χώρα πάει για ρεκόρ παραγωγής, πάνω από 2 εκατ. τόνους, ενώ το φτηνό της νόµισµα βοηθάει στο να προσφέρει πολύ ανταγωνιστικές τιµές. Υστερεί σηµαντικά στις υποδοµές για εξαγωγές και δεν είναι λίγες οι φορές που η εκτέλεση µιας φόρτωσης αποτελεί σηµαντικό πονοκέφαλο για τον πωλητή.