Χουλιαράκης: Η απομείωση του χρέους δεν αποτελεί πανάκεια

Η απομείωση του δημόσιου χρέους είναι ένας κρίσιμος κρίκος στην πορεία εξόδου της χώρας από την κρίση αλλά δεν αποτελεί πανάκεια, σύμφωνα με τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών, Γιώργος Χουλιαράκης.

Μιλώντας στην κοινοβουλευτική επιτροπή για το χρέος ο κ. Χουλιαράκης υποστηρίξε επίσης ότι η  βιωσιμότητα του χρέους κρίνεται από τους ρυθμούς μεγέθυνσης του ΑΕΠ σε σταθερές τιμές, από το ύψος των ονομαστικών επιτοκίων δανεισμού από τις αγορές, από το ύψος του πληθωρισμού και το ύψος των πρωτογενών πλεονασμάτων.

Οπως είπε η ελληνική κυβέρνηση επιδιώκει τον προσδιορισμό των μεσοπρόθεσμων μέτρων τώρα, ώστε το 2019 να μειωθούν οι φόροι και οι ασφαλιστικές εισφορές.

Παρότι, ο κ. Χουλιαράκης ανέδειξε ως σημαντικό παράγοντα για την πορεία εξόδου της χώρας από την κρίση, την απομείωση του χρέους, επισήμανε ιδιαιτέρως την σημασία της μεγέθυνσης της φορολογικής βάσης και την αποκατάσταση της δημοσιονομικής ισορροπίας, για την επίτευξη του στόχου αυτού.

«Έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία - ακόμη κι αν τα μεσοπρόθεσμα μέτρα, δεν υλοποιηθούν τώρα, αλλά στο τέλος του προγράμματος, όπως προβλέπεται στη συμφωνία του Eurogroup- η παραμετροποίηση των μεσοπρόθεσμων μέτρων να γίνει τώρα» τόνισε χαρακτηριστικά ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, προσθέτοντας ότι πρόταση της ελληνικής πλευράς είναι, σε χρονικό ορίζοντα δύο ετών να υπάρχει ο κατάλληλος δημοσιονομικός χώρος για να μειωθούν οι φορολογικοί συντελεστές και των επιχειρήσεων και αντίστοιχα οι συντελεστές κοινωνικής ασφάλισης. Εξήγησε στο σημείο αυτό, ότι πέραν του σημαντικού λόγου της ένταξης της χώρας μας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, ένας ακόμη σημαντικός λόγος, είναι να δώσουμε από τώρα το σήμα στις αγορές, όσο και στην ιδιωτική οικονομία, πως θα υπάρξει το 2019 αυτός ο κατάλληλος δημοσιονομικός χώρος.

«Να υπάρχει, μια αξιόπιστη δέσμευση τώρα, ότι τα οφέλη που προκύπτουν από μία μείωση πρωτογενών πλεονασμάτων, συμβατή με την απόφαση του Eurogroup, θα οδηγήσουν σε τόνωση της οικονομικής δραστηριότητας και σε ενάρετο κύκλο την ελληνική οικονομία, που προφανώς είναι σε όφελος, όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και της Ευρώπης» είπε.

Η απομείωση του χρέους, δεν είναι πανάκεια
Παρά το ότι -όπως τόνισε ο κ. Χουλιαράκης- δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η απομείωση του δημόσιου χρέους αποτελεί έναν κρίσιμο κρίκο στην πορεία εξόδου της χώρας από την κρίση, επισήμανε ότι η απομείωση του δημόσιου χρέους δεν αποτελεί πανάκεια.

Αναφερόμενος στους τέσσερις παράγοντες, που προσδιορίζουν την βιωσιμότητα του χρέους (οι ρυθμοί μεγέθυνσης του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος σε σταθερές τιμές -σε πραγματικούς όρους- το ύψος των ονομαστικών επιτοκίων με το οποίο δανείζεται η χώρα στις διεθνής αγορές και προφανώς το ύψος των πρωτογενών πλεονασμάτων) είπε πως δύο εξ αυτών είναι εξωγενείς. «Ακόμη κι αν συμφωνήσουμε ότι το ύψος των πρωτογενών πλεονασμάτων θα μειωθεί όπως πρέπει να μειωθεί, κι ακόμη αν δεχθούμε ότι ο πληθωρισμός μεσομακροχρόνια θα είναι στο επίπεδο των στόχων που θέτει η ΕΚΤ, δηλαδή στο 2%, οι άλλες δύο μεταβλητές που προσδιορίζουν την βιωσιμότητα του χρέους (ο ρυθμός μεγέθυνσης της Οικονομίας και τα επιτόκια δανεισμού) είναι ενδογενείς μεταβλητές» εξήγησε ο κ. Χουλιαράκης, επισημαίνοντας πως ο ρυθμός μεγέθυνσης της Οικονομίας μακροχρόνια, συναρτάται, σε μεγάλο βαθμό, από τον τρόπο με τον οποίο θα αντιμετωπίσουμε τις παθογένειες της ελληνικής οικονομίας, δηλαδή τις δομικές αδυναμίες που οδήγησαν την ελληνική οικονομία και το δημόσιο χρέος στο σημείο που το έφεραν το 2010.

Μεγέθυνση της φορολογικής βάσης
Αναφέρθηκε στο θέμα  της πολύ στενής φορολογικής βάσης, λέγοντας πως το γεγονός ότι η ελληνική οικονομία έχει ιστορικά πολύ μικρή φορολογική βάση, υποχρεώνει κυβερνήσεις διαδοχικά -«το κάναμε κι εμείς τον προηγούμενο χρόνο», παραδέχθηκε- σε αύξηση των φορολογικών συντελεστών που επιβαρύνει ειλικρινείς και συνεπείς φορολογούμενους, κάτι που αποτελεί τροχοπέδη για την μακροχρόνια ανάπτυξη.

«Η αντιμετώπιση λοιπόν, της παθογένειας πολύ στενής φορολογικής βάσης, είναι προϋπόθεση για υγιείς μακροχρόνιους ρυθμούς μεγέθυνσης κι αυτή είναι δική μας δουλειά» είπε ο Γιώργος Χουλιαράκης.

Κατά δεύτερον, αναφέρθηκε στην παράμετρο του επιτοκίου δανεισμού -  που επηρεάζεται από εξωγενείς παράγοντες, επηρεάζεται όμως, σε ένα βαθμό, και από την αξιοπιστία της δημοσιονομικής πολιτικής, «δηλαδή από την ικανότητα της χώρας να διατηρεί μεσομακροπρόθεσμα τα χαμηλά ρεαλιστικά αλλά θετικά δημοσιονομικά ισοζύγια».

Ευθύνες για τα ελλείμματα
Υπογραμμίζοντας ότι όταν η Οικονομία μπαίνει σε ύφεση, οι οικονομικές αρχές πρέπει να έχουν την ευελιξία να εφαρμόσουν μια επεκτατική δημοσιονομική πολιτική (άρα να αποδέχονται λελογισμένα ελλείμματα), ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών καταφέρθηκε εναντίων των δύο προηγούμενων κυβερνήσεων, σημειώνοντας ότι μεσομακροχρόνια, ο λόγος που κλονίστηκε η αξιοπιστία της δημοσιονομικής πολιτικής, είναι γιατί αυτές παρήγαγαν ελλείμματα, ανεξαρτήτως με το αν η Οικονομία ήταν σε ύφεση ή ανάκαμψη. «Τα κίνητρα είναι γνωστά. Είναι οι πελατειακές σχέσεις», παρατήρησε και έθεσε ως αδήριτη την ανάγκη να εκλείψει «αυτή η μεροληψία υπέρ της παραγωγής ελλειμμάτων» και να ολοκληρωθεί η αποκατάσταση της δημοσιονομικής αξιοπιστίας, κάτι που άλλωστε θα οδηγήσει σε μακροχρόνια χαμηλά επιτόκια δανεισμού. «Εμείς δουλεύουμε γι’ αυτό», είπε ο κ. Χουλιαράκης.

«Άρα είναι κρίσιμη η αναδιάρθρωση του χρέους. Πρέπει να γίνει. Πρέπει να επιδιώκουμε τώρα την παραμετροποίησή της -και για να πειστούν οι αγορές ότι το χρέος είναι βιώσιμο και για να ενταχθεί η χώρα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης- αλλά πρέπει ταυτοχρόνως να συνεχιστεί η μάχη απέναντι στις παθογένειες της ελληνικής Οικονομίας και η αποκατάσταση της δημοσιονομικής αξιοπιστίας» κατέληξε συμπερασματικά στην τοποθέτησή του, ο αν. υπουργός Οικονομικών.