Με μείωση της έκπτωσης 15% που δίνει στους καλοπληρωτές θέλει να ξεκινήσει τη χρονιά η ΔΕΗ

Η βελτίωση της κερδοφορίας της ΔΕΗ - και κυρίως της σχέσης EBITDA προς χρέος - αποτελεί τον πρώτο στόχο της διοίκησης της επιχείρησης για τη νέα χρονιά, καθώς η βελτίωση αυτή θεωρείται παράγοντας εκ των ων ουκ άνευ για να αναβαθμιστεί περαιτέρω η αξιολόγησή της από τους διεθνείς οίκους και να μπορέσει να «βγεί» στις αγορές με ανταγωνιστικό επιτόκιο, προκειμένου με τα χρήματα αυτά να προχωρήσει σε νέες επενδύσεις και να υλοποιήσει το σχεδιασμό της για την εταιρική αναδρομολόγηση.
Παρά τα μεγάλα ταμειακά και λογιστικά προβλήματα, η επιχείρηση έχει ήδη μειώσει το καθαρό χρέος της και έχει επιτύχει σημαντική μείωση των λειτουργικών εξόδων, ωστόσο τα περιθώρια βελτίωσης της κερδοφορίας της συναρτώνται πλέον κατά κύριο λόγο από την αύξηση των εσόδων.
Στο πλαίσιο αυτό, σύμφωνα με πληροφορίες του energypress, η διοίκηση της ΔΕΗ έχει στο τραπέζι, ως βασικό σενάριο για την αύξηση των εσόδων, την ορθολογικοποίηση των εισροών της από τους οικιακούς και εμπορικούς καταναλωτές, πολλώ μάλλον όταν και οι χονδρικές τιμές του ρεύματος έχουν ανέβει.
Στο 6% με 7%
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η ΔΕΗ δεν κρίνει σκόπιμο να τροποποιήσει τα τιμολόγιά της αυτά καθαυτά, αλλά μελετά τη μείωση της έκπτωσης 15% που προσφέρει στους «καλοπληρωτές» πελάτες της, δηλαδή σε αυτούς που πληρώνουν έγκαιρα το λογαριασμό του ρεύματος.
Συγκεκριμένα, η διοίκηση της επιχείρησης φέρεται να έχει ενημερώσει το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας για το σενάριο μείωσης της έκπτωσης στο μισό ή και παραπάνω. Δηλαδή από 15% να πάει στο 6 με 7%.
Με τον τρόπο αυτό θεωρεί ότι θα διατηρήσει ένα ισχυρό κίνητρο για την έγκαιρη πληρωμή, ενώ ταυτόχρονα θα αυξήσει το έσοδό της παραμένοντας ανταγωνιστική έναντι των εναλλακτικών παρόχων, για τους οποίους εκτιμά ότι θα ακολουθήσουν προς την κατεύθυνση μείωσης των εκπτώσεων λόγω της στενότητας στην οποία έχουν περιέλθει.
Παρόλα αυτά, το σενάριο «ψαλιδίσματος» της έκπτωσης πρέπει να περάσει από την κρησάρα του ΥΠΕΝ σε μια περίοδο μάλιστα που, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, είναι προεκλογική. Ο κ. Σταθάκης έχει επανειλημμένα διαβεβαιώσει ότι δεν πρόκειται να γίνουν αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ. Το αν θα δώσει, όμως, το «πράσινο φως» για μια πλευρά της εμπορικής πολιτικής της Δημόσιας επιχείρησης, μένει να αποδειχθεί.
Η ρήτρα ρύπων
Αντίθετα, πιο καθαρό είναι το τοπίο όσον αφορά τη ρήτρα ρύπων CO2. Η ΔΕΗ επιδιώκει να θεσμοθετηθεί άμεσα, κυρίως για λόγους προστασίας από μελλοντικές αυξήσεις στις τιμές των δικαιωμάτων, καθώς οι προβλέψεις είναι δυσοίωνες. Ο κ. Σταθάκης έχει παραδεχθεί ότι μια τέτοια ρήτρα είναι δίκαιη και απαραίτητη και συνεπώς αναμένεται να υιοθετηθεί.
Με τη ρήτρα ρύπων, η χρέωση θα αυξάνει όταν οι τιμές CO2ξεπερνούν ένα  συγκεκριμένο όριο, (το όριο αυτό θα μπορούσε να καθορίζεται εξαρχής ή να διαμορφώνεται με βάση τον υπολογισμό του μέσου όρου της τιμής δικαιωμάτων CO2 του προηγούμενου χρόνου) και θα μειώνεται όταν, αντίστοιχα, πέφτουν κάτω από κάποιο όριο.
Η αντιστάθμιση μέσω ΕΤΜΕΑΡ
Σε κάθε περίπτωση, το ΥΠΕΝ έχει πάντα το «όπλο» της μείωσης του ΕΤΜΕΑΡ για να αντισταθμίσει τις επιβαρύνσεις που θα έχουν οι καταναλωτές από μια πιθανή μείωση της έκπτωσης 15% ή από την επιβολή της ρήτρας CO2.
Το τελευταίο Δελτίο του ΔΑΠΕΕΠ προβλέπει για το 2019 ικανό πλεόνασμα στον ΕΛΑΠΕ, γύρω στα 108 εκατ. ευρώ, τα οποία δικαιολογούν μια μείωση του ΕΤΜΕΑΡ.
Συνεπώς, υπάρχει πάντα η δυνατότητα να ανακοινωθούν συνολικά τα παραπάνω μέτρα, οπότε θα έχει επιτευχθεί η επίλυση μιας δύσκολης άσκησης: Η ΔΕΗ να ενισχύσει το ταμείο της από τη μείωση της έκπτωσης καλοπληρωτών και από την αύξηση εσόδων λόγω ρήτρας CO2 και ταυτόχρονα ο καταναλωτής να μην επιβαρυνθεί πολύ, καθώς παράλληλα θα μειωθεί το ΕΤΜΕΑΡ που πληρώνει μέσω των λογαριασμών ρεύματος.
Μήνυμα προς Υψηλή Τάση
Ας σημειωθεί τέλος ότι ακόμα και οι πρόσφατες κινήσεις αποφασιστικότητας που κάνει η ΔΕΗ προς τη Χαλυβουργική και τη ΛΑΡΚΟ, φαίνεται ότι εντάσσονται στην προσπάθεια της διοίκησης, όπως περιγράφηκε παραπάνω, για αύξηση των εσόδων. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις, η πίεση της ΔΕΗ προς τους δύο μεγάλους βιομηχανικούς οφειλέτες, έχει μεταξύ άλλων κα το χαρακτήρα αποστολής μηνύματος προς το σύνολο των καταναλωτών της Υψηλής Τάσης ότι μπαίνουμε σε περίοδο «μηδενικής ανοχής» όσον αφορά τις ληξιπρόθεσμες ανεξόφλητες υποχρεώσεις.