«Βόμβες» Στουρνάρα: Προτείνει αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης

Χρεοκοπημένο χαρακτηρίζει, λίγο ως πολύ, το συνταξιοδοτικό σύστημα με τη σημερινή του μορφή, ο Γιάννης Στουρνάρας φέρνοντας στο τραπέζι ως αναγκαία παράμετρο διάσωσης του την παράταση του εργασιακού βίου.

«Αυτό το πλαίσιο εκτυλισσόμενων περικοπών στις συντάξεις δείχνει ότι ένα επαρκές και, ταυτόχρονα, βιώσιμο «αμιγώς κοινωνικοασφαλιστικό» σύστημα δεν είναι οικονομικά εφικτό υπό τις παρούσες συνθήκες στην Ελλάδα. Η οικειοποίηση των μεταρρυθμιστικών προσπαθειών είναι δύσκολη, αλλά μπορεί να ενισχυθεί με πολιτικές που αυξάνουν το εισόδημα των συνταξιούχων στο μέλλον, παρέχοντας έτσι ένα κατάλληλο κοινωνικό δίχτυ ασφαλείας και μετριάζοντας τις κοινωνικοπολιτικές αντιδράσεις ή τον κίνδυνο αντιστροφής των μεταρρυθμίσεων. Οι πολιτικές αυτές περιλαμβάνουν την παράταση του εργασιακού βίου και την αύξηση της απασχολησιμότητας των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας, την ενθάρρυνση της ιδιωτικής αποταμίευσης ή, η μέθοδος που είναι συνηθέστερη και πιο πρόσφορη, τη συμπλήρωση των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων που συσσωρεύονται στο πλαίσιο των δημόσιων συστημάτων του πρώτου πυλώνα με συστήματα επαγγελματικής ασφάλισης του δεύτερου πυλώνα και με προσωπικά συνταξιοδοτικά προϊόντα του τρίτου πυλώνα», δήλωσε ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, μιλώντας σε συνέδριο του Economist για την ιδιωτική ασφάλιση.

Κάνοντας μια ανασκόπηση όλων των παρεμβάσεων στο Ασφαλιστικό, που ξεκίνησαν το 2010, ο Γ. Στουρνάρας παρατήρησε ότι οι μεταρρυθμίσεις του 2012 δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα, καθώς ο ενιαίος τύπος υπολογισμού για τις κύριες συντάξεις και ο κανόνας μηδενικού ελλείμματος των επικουρικών ταμείων δεν εφαρμόστηκαν όπως είχε σχεδιαστεί, οι μειώσεις των συντάξεων (που αναμενόταν να οδηγήσουν σε ακαθάριστη εξοικονόμηση δαπανών ύψους 2¼% του ΑΕΠ) κρίθηκαν αντισυνταγματικές με απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας το 2015, οι αυξήσεις στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης δεν είχαν ουσιαστικό αποτέλεσμα, καθώς διάφορες ευνοϊκές ρυθμίσεις επέτρεπαν στους ασφαλισμένους να κάνουν χρήση επιλογών πρόωρης συνταξιοδότησης υπό το προϊσχύσαν και πιο «γενναιόδωρο» καθεστώς.

Δείχνοντας, μάλιστα, να έδειξε να συμμερίζεται τους προβληματισμούς του ΔΝΤ αλλά και των Ευρωπαίων για το κόστος που επωμίζεται ο Κρατικός Προϋπολογισμός, επικαλέστηκε τη Eurostat, τα στοιχεία της οποίας δείχνουν ότι οι συνολικές μεταβιβάσεις προς τα ταμεία κοινωνικής ασφάλισης από άλλους τομείς της γενικής κυβέρνησης ανήλθαν σε 7,1% του ΑΕΠ το 2015, έναντι 3,3% του ΑΕΠ κατά μέσο όρο στη ζώνη του ευρώ. Ειδικά, δε, για το 2017, με δεδομένο ότι ο ΕΦΚΑ αναλαμβάνει και τις εισφορές του Δημοσίου, οι μεταβιβάσεις είναι πολύ πιθανόν να ξεπεράσουν την πρόβλεψη του 9,9% του ΑΕΠ, καθώς αφενός υπάρχει μεγάλος αριθμός εκκρεμών αιτήσεων συνταξιοδότησης αφετέρου παρατηρούνται σοβαρά προβλήματα στην είσπραξη των εισφορών, που εκτιμάται ότι θα οδηγήσουν τελικά σε υστέρηση έναντι των στόχων.

Ο Γ. Στουρνάρας έβαλε στο «κάδρο» τα Ταμεία Επαγγελματικής Ασφάλισης, που επί της ουσίας είναι ανενεργά ως πυλώνας του Ασφαλιστικού συστήματος, αλλά και τον τρίτο πυλώνα που είναι η ιδιωτική ασφάλιση, κάτι που προϋποθέτει, όμως, δυνατότητες αποταμίευσης και φορολογικά κίνητρα που απλά δεν υπάρχουν.

Αίσθηση προκάλεσε, όμως η παρέμβαση του Γ. Στουρνάρα και όσον αφορά στο κόστος του Προϋπολογισμού για τις δαπάνες Υγείας. «Αναπόφευκτα ο ιδιωτικός τομέας αναμένεται να διαδραματίσει ολοένα σημαντικότερο ρόλο στην κάλυψη των αναγκών των πολιτών για υπηρεσίες υγείας. Αν η πρώτη προτεραιότητα είναι η παροχή υπηρεσιών σε όλους, τότε δεν μπορούν να παρέχονται όλες οι υπηρεσίες υγείας. Μια αποδεκτή, αλλά μικρότερου εύρους, προσέγγιση θα ήταν να γίνεται διάκριση μεταξύ αφενός «αναγκών», και σ’ αυτή την κατεύθυνση να επιδιωχθεί η παροχή υπηρεσιών υψηλής ποιότητας στους πολίτες, και αφετέρου «επιθυμιών», που μπορεί να αφορούν ιατρικές ή και μη ιατρικές υπηρεσίες, οι οποίες, παρότι οι ασθενείς τις θεωρούν σημαντικές, συμβάλλουν μόνο έμμεσα στην υγεία του πληθυσμού», τόνισε χαρακτηριστικά ο Διοικητής της ΤτΕ, συμπληρώνοντας ότι ο σχεδιασμός ενός συστήματος υγείας απαιτεί αναπόφευκτα την επιλογή του αν αυτό θα έχει δημόσιο ή ιδιωτικό χαρακτήρα ή ένα συνδυασμό των δύο, ιδίως όσον αφορά τη χρηματοδότηση.

Το... κερασάκι στην τούρτα ήταν οι παρεμβάσεις του Κεντρικού τραπεζίτη στο θέμα του κόστους κάλυψης των φυσικών καταστροφών. «Αναμφίβολα, το κράτος πρέπει να μεριμνά για την προστασία των πολιτών του. Αλλά η πατερναλιστική στήριξη προς τους πολίτες που έχουν ανάγκη θα πρέπει να παρέχεται με τρόπο που να προστατεύει τους φορολογούμενους. Ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους για να επιτευχθεί αυτό είναι η δημιουργία μιας επαρκώς ρυθμιζόμενης αγοράς ιδιωτικής ασφάλισης για αυτούς τους κινδύνους, στην οποία η συμμετοχή θα είναι υποχρεωτική», σημείωσε χαρακτηριστικά.

iefimerida.gr