Αχτσιόγλου: Κυβερνητική ιδεοληψία και επιμονή στη μείωση μισθών

«Ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει στην ανάγκη να υπάρξουν κρατικά μέτρα παρέμβασης στην οικονομία για την προστασία της εργασίας», αντιθέτως «η κυβέρνηση αξιοποιεί την κρίση ως ευκαιρία για συνολική αναδιάρθρωση της αγοράς εργασίας και ανατροπές στο εργατικό δίκαιο τις οποίες τυποποιεί», τόνισε η Έφη Αχτσιόγλου στη Βουλή.

«Προστασία της εργασίας σημαίνει προστασία των θέσεων εργασίας, προστασία των σχέσεων εργασίας –μη μεταβολή της πλήρους σε μερική και εκ περιτροπής απασχόληση- και καταβολή των μισθών στο 100%», υπογράμμισε η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και κατήγγειλε ότι η «κυβέρνηση εξ αρχής επέλεξε δύο μοντέλα, την αναστολή σύμβασης εργασίας και τη νέα εκ περιτροπής εργασία, δηλαδή επιδοτούμενη ανεργία ή δουλειά για τον μισό χρόνο με τον μισό μισθό».

Η κ. Αχτσιόγλου σημείωσε ότι η τροπολογία του υπουργείου Εργασίας «παρατείνει το σχήμα των αναστολών συμβάσεων εργασίας» ενώ «για την πλειονότητα των επιχειρήσεων δεν υπάρχει καμία δέσμευση διατήρησης των θέσεων εργασίας». Επισήμανε, ακόμα ότι «επιδοτείται η εκ περιτροπής εργασία και η οριζόντια μείωση των μισθών κατά 20%», με την τροπολογία να είναι σαφής «η θέση εργασίας προστατεύεται μόνο για τον εργαζόμενο που ο μισθός του θα μειωθεί κατά 20% και μόνο για όσο αυτό ισχύει, ενώ όλοι οι υπόλοιποι απολύονται ελεύθερα», άρα «η κυβέρνηση δείχνει τρεις δρόμους στους εργαζόμενους: ή θα παραμείνουν σε επιδοτούμενη ανεργία, ή θα μειωθούν οριζόντια κατά 20% οι μισθοί τους, ή θα απολυθούν».

Παράλληλα, πρόσθεσε, «αυτό που δείχνει πραγματική ιδεοληψία και επιμονή στην ελαστικοποίηση της εργασίας και τις μειώσεις μισθών είναι ότι αυτή η στρατηγική δεν βοηθά ούτε ελαφρύνει τη μικρομεσαία επιχείρηση από το μισθολογικό και μη μισθολογικό κόστος».

Η κ. Αχτσιόγλου, αναφερόμενη στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, υπογράμμισε ότι «υπάρχει διαφορετικός δρόμος, ένα μοντέλο όπου το κράτος επιδοτεί τις επιχειρήσεις για να διατηρήσουν τις θέσεις εργασίας και να καταβάλλουν τους μισθούς στο 100%. Καλύπτοντας ένα μέρος του μισθολογικού και μη μισθολογικού κόστους, μεγαλύτερο για τις πλέον πληττόμενες επιχειρήσεις και μικρότερο για τις λιγότερο πληττόμενες. Με αυτόν τον τρόπο και οι θέσεις εργασίας διασφαλίζονται και οι μισθοί καταβάλλονται στο 100% και ο μικρομεσαίος εργοδότης μπορεί πραγματικά να έχει μία σημαντική ελάφρυνση».

Σημείωσε τέλος ότι «το ζήτημα είναι αν γίνεται μία στρατηγική επιλογή στήριξης της εργασίας. Αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση κάνει μία αντίθετη στρατηγική επιλογή, μία επιλογή διάλυσης της εργασίας, η οποία κοστίζει στις ζωές των εργαζομένων και στην οικονομία της χώρας».