Το ΚΙΔΗΣΟ για την Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων

Από το Γραφείο Τύπου του Κινήματος, εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:

Το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, απέναντι στα σενάρια για μία Ευρωπαϊκή Ένωση πολλαπλών ταχυτήτων, όπως ακούστηκαν στη συνάντηση ηγετών των τεσσάρων ισχυρότερων χωρών της ΕΕ στις Βερσαλίες. Είναι μία αρνητική εξέλιξη, τόσο για την Ελλάδα, όσο και για το μέχρι σήμερα θετικό μοντέλο της Ένωσης.

Η συνάντηση των τεσσάρων έγινε λίγες μέρες μετά τη δημοσιοποίηση, από τον Πρόεδρο της Κομισιόν Ζαν Κλωντ Γιουνκέρ, μίας έκθεσης με τα πιθανά σενάρια για το μέλλον της Ευρώπης. Οι τέσσερις, δεν πρόκριναν το σενάριο της προώθησης και εμβάθυνσης της ενοποίησης της ΕΕ, αλλά το σενάριο μίας Ευρώπης πολλαπλών ταχυτήτων.

Η Γαλλία και η Γερμανία, σε προεκλογικό χρόνο, μοιάζουν να μην έχουν πάρει τα μαθήματα της ευρωπαϊκής κρίσης, μετά την κατάρρευση της Λήμαν - μίας οικονομικής κρίσης που πολύ γρήγορα απέκτησε πολιτικά χαρακτηριστικά με την άνοδο των ακροδεξιών και αντιδραστικών δυνάμεων στο προσκήνιο πολλών χωρών.

Το παράδειγμα της Ελλάδας, ειδικότερα, έδωσε σαφείς απαντήσεις στα αποτελέσματα των εθνικών πολιτικών, έναντι των ευρωπαϊκών: από την αρχική εθνοκεντρική αντιμετώπιση που εκφράστηκε από τον κ. Τρισέ οξύνοντας το πρόβλημα, μέχρι το «whatever it takes» (θα γίνει ό,τι χρειαστεί) του κ. Ντράγκι στο όνομα μίας ενωμένης Ευρώπης που ακύρωσε τους κερδοσκόπους και ηρέμησε τις αγορές.

Το πολιτικό πρόβλημα όμως παρέμεινε, ενώ επεκτάθηκε μέσα από λάθος χειρισμούς και ρητορική και σε άλλες χώρες, απαιτώντας πλέον πιεστικά λύση μέσα από τον περαιτέρω εκδημοκρατισμό και την πολιτική ενοποίηση σε επίπεδο βούλησης και κατεύθυνσης.
Μία Ευρώπη πολλαπλών ταχυτήτων, θα είναι ένα βήμα στην αντίθετη κατεύθυνση.

Τα επιχειρήματα όσων θέλουν το τέλος της ΕΕ, μιλούν για «Γερμανική Ένωση» (Τραμπ), με αποικιακά και ιμπεριαλιστικά χαρακτηριστικά (κομμουνιστογενείς), που στόχο έχουν την αποδυνάμωση των πολιτών μέσω της μεταβίβασης εξουσίας μακριά από τα εθνικά κοινοβούλια (εθνικιστές). Πώς θα απαντήσει σε αυτούς ένα μοντέλο πολλαπλών ταχυτήτων, πώς θα αποδυναμώσει τη διασπαστική ρητορική  τους;

Σε ένα κόσμο με παγκοσμιοποιημένο οικονομικό κεφάλαιο, η Δημοκρατία, η προάσπιση της βούλησης των πολιτών, το συμφέρον των πολλών, απαιτούν ισχυρά, δημοκρατικά, υπερεθνικά πολιτικά όργανα. Η ΕΕ μπορεί να είναι μια ισχυρή παγκόσμια δύναμη, με κοινές αντιλήψεις στα θέματα Εξωτερικής Πολίτικης και Άμυνας, με προώθηση της Τραπεζικής Ένωσης, με υιοθέτηση των ευρωομολόγων. Επίσης, ζητήματα όπως της κλιματικής αλλαγής, της ανισότητας και της φτώχειας, των ναρκωτικών ή της φοροδιαφυγής των offshore, δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν από μεμονωμένα κράτη.

Σε αυτή τη φάση, η Ευρώπη χρειάζεται κοινό όραμα αντί βιαστικές τοποθετήσεις που σχετίζονται με τις εσωτερικές εκλογικές ανησυχίες των ηγεσιών ορισμένων κρατών μελών. 
Το καλοκαίρι που μας πέρασε, ο Γιώργος Α. Παπανδρέου προειδοποίησε, με αφορμή τη συνάντηση μεταξύ των ηγετών της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Ιταλίας στο Βεντοτένε: 
«Είμαστε στα πρόθυρα [της διάλυσης]. Είμαστε στα πρόθυρα ενός περαιτέρω κατακερματισμού της Ένωσης, και αμφιβάλλω αν κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί συντεταγμένα. Υπάρχει προοπτική, αν προχωρήσουμε σε περαιτέρω ολοκλήρωση, όχι ενδυναμώνοντας απλά τις  Βρυξέλλες, αλλά τους Ευρωπαίους πολίτες». 

Και συμπλήρωσε: «Μπορούμε να το μετατρέψουμε από ένα εγχείρημα των ελίτ, σε ένα εγχείρημα για τους πολίτες. Η απάντηση στον ελιτισμό δεν είναι να αποτραβηχτούμε στις εθνικές μας γωνιές, αλλά αντιθέτως, να ανοιχτεί στους πολίτες με τρόπο που θα ενθαρρύνει την συμμετοχή των πολιτών.»