"Το πελατειακό κράτος και το πολιτικό σύστημα στραγγαλίζουν την επιχειρηματικότητα"

Στην ολομέλεια της Βουλής τοποθετήθηκε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Ποταμιού Σπύρος Δανέλλης κατά τη συζήτηση της επίκαιρης ερώτησης της Δημοκρατικής Συμπαράταξης – ΠΑΣΟΚ με θέμα: «Από αναβολή σε αναβολή το Αναπτυξιακό σχέδιο για την χώρα».

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:

Κύριε Υπουργέ.
Οι αφελέστατες, ιδεοληπτικές, πλην όμως βαθιά διχαστικές – εμφυλιοπολεμικές στην ουσία τους – ερμηνείες της ψήφου των Ελλήνων πολιτών στο Δημοψήφισμα που κατέθεσε στην χθεσινή Αυγή ο νεοεισαχθείς στην Βουλή κ. Κυρίτσης, σας εκθέτουν και ακυρώνουν κάθε σας αναφορά περί ανάπτυξης.
Βρίσκονται προφανώς στον αντίποδα της πρόσφατης δήλωσης του κ. Πρωθυπουργού «να περάσουμε από το Υπουργείο Οικονομικών στο Υπουργείο Ανάπτυξης, για να παράξουμε πλούτο» ήταν αναμφισβήτητα ελπιδοφόρα, αν και ήρθε με εξαιρετική καθυστέρηση.
Η χώρα ζει για άλλη μια φορά το θρίλερ μιας αξιολόγησης, που όλοι ευχόμαστε να τελειώσει άμεσα και οριστικά, που καθήλωσε το δημόσιο διάλογο στο πως και πότε θα κλείσει, αναβάλλοντας κάθε συζήτηση για τη δημιουργία προϋποθέσεων παραγωγής πραγματικού πλούτου.
Στα έξι χρόνια της κρίσης η χώρα παρέμεινε προσκολλημένη σε ένα κρατικιστικό, ξεπερασμένο και καταστροφικό μοντέλο οικονομίας.
Δεν είναι τυχαία αυτή η εμμονή του πολιτικού συστήματος που και εσείς μοιράζεστε.
Το πελατειακό κράτος, ο συντεχνιασμός, ο νεποτισμός αφενός και το πολιτικό σύστημα αφετέρου, παρέμειναν και παραμένουν συνδεδεμένα με σχέσεις αλληλεξάρτησης, στραγγαλίζοντας την επιχειρηματικότητα, την πραγματική οικονομία και τελικά την ίδια την χώρα.
Οι μάχες χαρακωμάτων αποκαλύπτουν πως το μόνο που επιθυμείτε, είναι να αναβάλλετε και εσείς τις πραγματικές μεταρρυθμίσεις, που αποτελούν την αναγκαία και ικανή συνθήκη για «το μεγάλο βήμα εμπρός» στην ανάπτυξη.
Έτσι, επιμένετε στην επιβολή φόρων για την διατήρηση αυτού του αντιπαραγωγικού status.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στον φετινό προυπολογισμό της γενικής διακυβέρνησης του κράτους, προβλέπεται τα έσοδα να προέλθουν κατά 90% από φόρους και μόνο 10% από εξοικονόμηση δαπανών.
Πρόκειται για άλλη μία αυταπάτη.
Και όπως αποδείχθηκε το σαββατοκύριακο που μας πέρασε οι αυταπάτες, όπως και η έλλειψη σχεδιασμού πάντοτε πληρώνονται ακριβά.
Είστε ήδη σχεδόν ενάμιση χρόνο στην εξουσία και ακόμη διαβουλευόμαστε για το νέο αναπτυξιακό νόμο, για τον οποίο δεν μπορούμε να είμαστε ιδιαίτερα αισιόδοξοι.
Από την διαβούλευση ακόμη παρατηρούνται ασάφειες ως προς τη ρήτρα κερδών των επιχειρήσεων, τον ορισμό του τι συνιστά εξωστρεφή επιχείρηση και τι όχι, επαναφορά σε μονοπρόσωπες και άρα πιο υποκειμενικές και διαβλητές διαδικασίες ελέγχου και αξιολόγησης.
Κυρίες και κύριοι της κυβέρνησης.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των αποκρατικοποιήσεων.
Είναι σαφές πως βρίσκεστε σε μόνιμη αμφιθυμία, καθώς δεν έχετε απενοχοποιήσει την έννοια της επιχειρηματικότητας και της παραγωγής πλούτου.
Κι όμως η δημόσια περιουσία και η ορθολογική της αξιοποίηση είναι κλειδί παραγωγής εθνικού πλούτου.
Πρωτογενής τομέας.
Γιατί δεν συζητάμε για παράδειγμα τη νέα Κ.Α.Π. και τα νέα της θεσμικά εργαλεία, η οποία βρίσκεται σε ισχύ εδώ και δύο χρόνια;
Η οποία να σημειωθεί πως αναμένεται να φέρει κατά την προγραμματική περίοδο 2014-2020 στην Ελληνική γεωργία και στην ανάπτυξη της υπαίθρου πάνω από 19 δις ευρώ.

Περισσότερα δηλαδή κονδύλια από το σύνολο των ευρωπαϊκών πόρων που θα ενισχύσουν όλους τους λοιπούς τομείς, μέσω των διαρθρωτικών ταμείων.

Η ορθολογική αξιοποίησή αυτών των χρημάτων, αναμφισβήτητα, θα μπορούσε να εξασφαλίσει στον γεωργικό μας τομέα περιβαλλοντική, κοινωνική και οικονομική βιωσιμότητα.

Ένα διαφορετικό παραγωγικό μοντέλο.

Αλλά και σε σχέση με το ΕΣΠΑ.

Δεν αξιοποιήσαμε και επιμένουμε να μην αξιοποιούμε τους ευρωπαϊκούς πόρους όπως έκαναν άλλες ευρωπαϊκές χώρες, προκειμένου τα έργα και οι δράσεις να διαρθρώνονται μεταξύ τους, έτσι ώστε να δημιουργούν προστιθέμενη αναπτυξιακή αξία.
Αποτέλεσμα;
Να έχουμε απώλεια πόρων στο τέλος κάθε προγραμματικής περιόδου, αλλά και ανορθολογική αξιοποίηση των κονδυλίων.

Είναι χαρακτηριστικό, εξάλλου, πως μιλούσαμε πάντα για απορροφητικότητα και όχι για αξιοποίηση.

Και επειδή είναι επίκαιρο το θέμα της αποτελεσματικότητας του φράγματος Αποσελέμη στην Κρήτη.

Ενώ είναι το μεγαλύτερο έργο που τρέχει στο νησί και υψηλότερου ποτέ προϋπολογισμού έργο από ευρωπαϊκούς πόρους το μόνο αποτέλεσμά του είναι η καταστροφή

Ποτέ δεν κάναμε μια αξιολόγηση μετά τη λήξη κάθε πλαισίου στήριξης.

Φέτος έχουμε την ενδιάμεση αναθεώρηση των διαρθρωτικών, της ΚΑΠ και του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού.

Έχουμε ως χώρα άποψη, σχεδιασμό, παρέμβαση;

Σήμερα στην πιο κρίσιμη και πιο προβληματική περίοδο για τη χώρα, οι ευρωπαϊκοί πόροι ενώ είναι οι μόνοι σίγουροι πόροι για επενδύσεις και προώθηση δράσεων και έργων, φαινόμαστε αδύναμοι να διδαχθούμε από τα λάθη του παρελθόντος.

Πώς είναι δυνατόν χωρίς αναπτυξιακό νόμο, που θέτει συγκεκριμένες στοχεύσεις να γίνονται προσκλήσεις για προγράμματα/ έργα (;).

Έτσι λοιπόν διατηρείται στο ψυγείο ο μετασχηματισμός του παραγωγικού ιστού της χώρας, η ολοκλήρωση των υποδομών, αλλά και η μεταρρύθμιση του θεσμικού περιβάλλοντος.

Με άλλα λόγια, δεν μπορεί να δημιουργηθεί ο «ενάρετος κύκλος» της βιώσιμης ανάπτυξης.

Κυρίες και κύριοι της κυβέρνησης,

Δεν είναι τυχαίο πως επί των ημερών σας, σχεδόν τέσσερις στις δέκα ελληνικές επιχειρήσεις ωθούνται να εξετάσουν, όχι μόνο τη μεταφορά μέρους των δραστηριοτήτων τους στο εξωτερικό, αλλά ακόμα και την έδρα τους.
9.000 επιχειρήσεις βρίσκονται πιο κοντά στην «μετανάστευση».
Επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται κυρίως σε κλάδους υψηλής προστιθέμενης αξίας, όπως είναι αυτοί της τεχνολογίας και της υγείας.
Ποιοι είναι οι βασικοί λόγοι φυγής;
Τους αναγνωρίζουμε όλοι.
Η μεγάλη φορολογική αστάθεια, η αδυναμία πρόσβασης σε κεφάλαια, η υψηλή φορολογία, η γραφειοκρατία, αλλά και η έλλειψη κλίματος εμπιστοσύνης και σταθερότητας.
Η τελευταία μηνιαία έρευνα οικονομικής συγκυρίας του ΙΟΒΕ καταγράφει την ελαφριά διεύρυνση της απαισιοδοξίας στο Λιανικό Εμπόριο και τις Υπηρεσίες, κλίμα που ισχύει και για τον κλάδο των Κατασκευών – κυρίως τις Ιδιωτικών – όπου καταγράφεται νέα επιδείνωση των προσδοκιών.
Και πώς να μην είναι έτσι όταν σήμερα 57.916 επιχειρήσεις αναμένουν επιστροφή ΦΠΑ, που ξεπερνά συνολικά το 1 δις ευρώ, με ορισμένες από αυτές να περιμένουν για πάνω από 3,5 χρόνια.
Είναι παραπάνω από προφανές, ότι το σε εξέλιξη κύμα αποβιομηχάνισης και αποεπένδυσης της ελληνικής οικονομίας εκπέμπει σήμα κινδύνου για ένα οδυνηρό asset drain.
H συνεχιζόμενη φυγή ανθρώπων, κεφαλαίων και επιχειρήσεων οδηγεί σε ένα τεράστιο value drain για τη χώρα μας.
Μαζί με τις πολύτιμες ικανότητες και την τεχνογνωσία που χάνονται, χάνεται μαζί η προοπτική και η ελπίδα.
Η επιχειρηματικότητα που είναι μονόδρομος για την αναπτυξιακή προοπτική της χώρας και τη διέξοδο από την κρίση, φαίνεται να τιμωρείται συστηματικά από τις κυβερνητικές πολιτικές.
Αυτό που απαιτείται από την πολιτεία είναι γνώση, βούληση σχεδιασμός, αντί της βολικής αλλά κοντόθωρης και καταστροφικής πολιτικής φορολογικών επιβαρύνσεων, σε ό,τι φαίνεται να δημιουργεί δυναμική κερδοφορίας, σε ό,τι φέρνει ανάπτυξη.
Ας συνεννοηθούμε επιτέλους, ώστε να προσδιορίσουμε από κοινού τις προϋποθέσεις που απαιτούνται, προκειμένου ρεαλιστικά να μπορούμε να μιλάμε για ανάπτυξη και για υιοθέτηση ενός βιώσιμου παραγωγικού μοντέλου, που σήμερα περισσότερο από ποτέ έχει ανάγκη η χώρα.
Ευχαριστώ.