Πρωτοχρονιάτικα Παλαιϊνά Κάλαντα Κρήτης

Παλαιϊνά κάλαντα της Κρήτης για την Αρχιμηνιά από το Δημήτρη Σγουρό και σε μια δεύτερη εκδοχή από Παιδική Χορωδία (δείτε τα βιντεο)

"Άνοιξε τα ματάκια σου, καλοσυνιά να κάμει, να ιδείς τα ξένα που κινούν, να τα καλοστρατίσεις.

Κι απού το κλιναράκι ντου και τη φτωχή ντου σκάφη, ετσουμογέλασ' ο Χριστός, ο μέγας Νοικοκύρης:

"Χρυσά κυπαρισσόμηλα, φλησκούνι και κανέλα, να πάρετε στη στράτα σας, να βάλετε στ' αυτί σας,

κι όπου 'παντήξετε εκκλησά, κάμετε το σταυρό σας, να ξεκολλήσει ο άγιος, να σάσε συντροφιάζει".

……………………………………………………………………….

Στον άλλο να 'ναι η μάνα Γης μ' αγίους στρατιώτες, αρματωμένους με βαγί κι αρισμαρή κλωνάρι κι οπού στραφούνε ν' άφτει φως, κι οπού περνούνε γέλιο κι οπού σκοπό ταιριάξουνε, πατρίδα να μυρίσει!

…………………………………………………………………………….

"Ποιος είσ' εδά του λόγου σου, γέρο ξεκουνημένε, ρούνη, ξερούνη και φτωχέ, και μαυροφορεμένε, π' αναβαστάς τη βέργα σου και προπατείς τα χιόνια; Κι α διακονάσαι για ψωμί, μίσεψ' απού τσ' αθρώπους κι α διακονάσαι για φλουρί, μίσεψ' απού το γκόσμο!". Κι ένα ξενάκι εμίλησε, μικιό δουλευταράκι: "Πολλά τα έτη σου, παππού, σίμωσε να κουμπίσεις".

"Μα 'γω 'μαι ο νιος, ο μέγας νιος, που πάντα μου 'μαι γέρος κι Άη Βασίλης γράφομαι, κι Άη Βασίλης είμαι! Κι όπου με καλοδέχουνται, διπλώνω την ευκή μου, κι όπου μ' αποζυγώνουνε, συχωρεμένοι να 'ναι. Μα, πέτε μου καλέ, και σεις, λόγο για να ρωτήξω: Ξενιτεμένα μου πουλιά, και που'ναι τα προυκιά σας;"

….

Μα εμάς προυκιά μας οι κορφές κι ο καθαρός αέρας, προυκιά μας τ' άσπρα νέφαλα και τα γλυκά τραγούδια κι ο ήλιος ο τριπύρινος κι οι γιομορφιές του κόσμου!" "Ζουμπούλια και διαντσέτα μου, και που 'ναι τα προυκιά σας;"

Μα εμάς προυκιά μας είν' η Γης η χιλιοπλουμισμένη, και το φαντό τση ταχινής και το πλεχτό τση νύχτας και τα περίσσα χρώματα, κι οι μυρωδιές του κόσμου!" "Ξενιτεμένη μου καρδιά, και που 'ναι τα προυκιά σου;" "Μα εμέ προυκιά μου 'ν' η φιλιά κι η μυρισμένη αγκάλη και τ' όνομα του τόπου μου και τσ' αγαπητικής μου και το ζεστό χριστόψωμο κι η γιανθρωπιά του κόσμου!"