Το κίνημα του Slow-food"

Το κίνημα του Slow food

Στο πλαίσιο της ενίσχυσης της σωστής διατροφής και των ντόπιων ποικιλιών εντάσσεται το κίνημα του Slow Food.

Ξεκίνησε από τον Carlo Petrini στην Ιταλία το 1986, ως μια μάχη ενάντια στο Fast Food, που ήταν η μόδα που προέκυψε εκείνη την εποχή.

Με τη λογική ότι με την παγκοσμιοποιημένη κουζίνα χάνονται τα χαρακτηριστικά της τοπικής διατροφής, η ομάδα του Slow Food σκοπό έχει τη διάσωση και διατήρηση των τοπικών κουζινών και μαζί των προϊόντων, των φυτών, των σπόρων, ακόμη και των ζώων των διαφορετικών περιοχών.

Τα κεντρικά γραφεία βρίσκονται στο Τορίνο. Μία από τις κυριότερες δραστηριότητες του Slow Food είναι η ενημέρωση των μελών του για το πού θα βρουν αγνά τοπικά προϊόντα και κρασιά, που τα ονομάζουν «οχυρά slow food». Ανάμεσα σε αυτά υπάρχουν και προϊόντα ελληνικής παραγωγής, όπως:

1 Το Νιώτικο Κεφαλοτύρι: είναι ένα σπάνιο παραδοσιακό τυρί, που παράγεται σε πολύ μικρή ποσότητα στην Ιο, χρησιμοποιώντας για μαγιά το περιεχόμενο των στομαχιών των μικρών κατσικιών.

2 Το μοσχαράκι «φυλής Κατερίνης»: η αγελάδα της «φυλής Κατερίνης» -η οποία σπανίως παρουσιάζει τις ασθένειες που εμφανίζουν άλλες εισαγόμενες ή διασταυρωμένες ράτσες- είναι είδος υπό εξαφάνιση, σύμφωνα με το υπουργείο Γεωργίας. Ο κτηνοτρόφος Δημήτρης Δήμου από τα Τρίκαλα μάλιστα βραβεύτηκε για το μοσχαράκι αυτό με το «Διεθνές βραβείο Slow Food για τη Βιοποικιλότητα», για τη δεκαετή προσπάθειά του να διασώσει αυτό το απειλούμενο με εξαφάνιση είδος.

3 Το μαυροτράγανο Σαντορίνης: είναι μία ποικιλία ερυθρού οίνου της Σαντορίνης, η οποία είχε σχεδόν εκλείψει. Ορισμένοι παλιοί αμπελουργοί, ωστόσο, διατηρούσαν λίγα κλήματα για προσωπική τους χρήση.