επικαιρο

- "Τι περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι;

- Είναι οι βάρβαροι να φθάσουν σήμερα.

- Γιατί μέσα στη Σύγκλητο μια τέτοια απραξία; Τι κάθονται οι Συγκλητικοί και δεν νομοθετούνε;

- Γιατί οι βάρβαροι θα φτάσουν σήμερα...Τί νόμους πια θα κάμουν οι Συγκλητικοί; Οι βάρβαροι σαν έρθουν θα νομοθετήσουν...'

Από τα τέλη του 19ου αιώνα που γράφτηκε αυτό το υπέροχο ποίημα από τον Κώστα Καβάφη, ελάχιστα πράγματα έχουν αλλάξει στην Ελληνική πραγματικότητα. Ο σπουδαίος Αλεξανδρινός ποιητής, κάνοντας χρήση της τεχνοτροπίας του συμβολισμού, απευθύνθηκε στους πολιτικούς της εποχής του και επιχείρησε να τους αποδώσει ευθύνες για την πολιτική, κοινωνική και πνευματική παρακμή του τότε Ελληνισμού.

Το διαχρονικό αυτό ποίημα, εξακολουθεί  να είναι απόλυτα ΕΠΙΚΑΙΡΟ και σήμερα!!

Σήμερα που οι κυβερνώντες, με κάθε τρόπο και με κάθε τίμημα, προσπαθούν να γεφυρώσουν το δήθεν χάσμα που τους χωρίζει από τους δανειστές του κράτους. Οι προτάσεις της Ελληνικής πλευράς, είναι ήδη στα χέρια των επικεφαλής της τρόικας και αναμένεται η απάντηση που θα σηματοδοτήσει την επιστροφή των κλιμακίων στην Αθήνα.

Αλήθεια, ποιά είναι η διαφορά της σύγχρονης Ελλάδας,σήμερα - λίγο πριν την εκπνοή του 2014 -  από  τη Ρώμη του 5ου μ.χ αιώνα;;

Μήπως, ο Έλληνας δεν βρίσκεται στο έλεος των επιθέσεων των βαρβάρων;

Μήπως δεν ζει σε μια κοινωνία παρακμής, διάβρωσης και ευτελισμού κάθε θεσμού;

Τα πάντα είναι σε απραξία, με τους διοικούντες να προσφέρουν "γη και ύδωρ" για να εντυπωσιάσουν και να θαμπώσουν τους "βαρβάρους".

Το σαθρό σύστημα - και οι  "εθνοσωτήρες" που έφεραν τη χώρα σ' αυτό το σημείο, "πέρασαν" στο DNA του συνόλου, το μικρόβιο του "συνδρόμου της Στοκχόλμης" και περιμένει με λαχτάρα τον ερχομό των βαρβάρων σαν τη μοναδική λύση για σωτηρία!!!

Οι τελευταίοι στίχοι του ποιήματος του Καβάφη, μοιάζουν σαν να μην έχουν γραφτεί το 1897, αλλά σαν να έχουν αποτυπωθεί στο χαρτί... μόλις ΧΘΕΣ!!!

- ​Γιατί ενύχτωσε και οι βάρβαροι δεν ήρθαν;;

Και μερικοί έφθασαν από τα σύνορα και είπαν, πως βάρβαροι πια δεν υπάρχουν.

- Και τώρα..τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους;;

Οι άνθρωποι αυτοί, ήσαν μια κάποια λύσις!!!

Εύα Μαστρογιαννάκη