Φιλόσοφος
Στην υγειά της πόρνης της άγνοιας !!!
Οι φίλοι του τον έλεγαν "φιλόσοφο". Και ήταν πολλοί. Μου πήρε καιρό να μάθω ότι το όνομά του ήταν Χάρης. Κανείς δεν τον φώναζε έτσι πια. Καθόταν σιωπηλός μπροστά στις πολύβουες παρέες. Έπινε κι άκουγε. Μιλούσε μόνο όταν γούσταρε πραγματικά να πει κάτι. Για αρκετό καιρό τον θεωρούσα "υπερτιμημένο". Μέχρι που καναδυό περιστατικά με έκαναν κι άλλαξα γνώμη.
Η παρέα γύρω ετερόκλητη. Κι όλο και πλήθαινε. Ένας δικηγόρος, μία μακιγιέρ, ένας επιχειρηματίας, μία διαφημίστρια, ένας πανεπιστημιακός, μία "οικοκυρά", ένας αγρότης, δύο φοιτήτριες, ο φίλος της μίας φαντάρος, ένα ζευγάρι εφοριακών και ένας μεγαλομπακάλης (ιδιοκτήτης σούπερ μάρκετ συστηνόταν) μετά της συμβίας του.
Τιτίβιζαν όλοι ξέγνοιαστα για τα τρέχοντα. Μετά ήρθαν τα μεζεδάκια. Η κουβέντα αραίωσε. Η παρέα υποκλίθηκε στις γεύσεις και το κρασί προς στιγμήν, για να ξαναπιάσει την επικαιρότητα μετά με χορτάτη ... διάθεση. Από τη Eurovision μέχρι την κρίση και την Μέρκελ. Αναλύσεις, θριαμβολογίες, αφορισμοί, διαφωνίες και πάλι απ' την αρχή. Κι ο φιλόσοφος αμέτοχος.
Η φοιτήτρια της κοινωνιολογίας (πολέμιος της Μέρκελ, υπέρμαχος των απανταχού αδυνάτων και λάτρης της ... Μπιγιονσέ) αποφάσισε με τον αυθορμητισμό της ηλικίας της να τον βάλει στην κουβέντα.
Ξαφνικά σταμάτησαν όλοι την κουβέντα και κρεμάστηκαν στα χείλη του. Εκείνος -σαν μέγας θεατρίνος που βγαίνει στη σκηνή- δεν βιάστηκε. Άρχισε να μετατοπίζει αργά τα πιάτα από τον χώρο που βρισκόταν μπροστά του. Μετά έβγαλε τελετουργικά ένα στυλό από την τσέπη του. Κι αφού βεβαιώθηκε με μία ματιά ότι είχε την προσοχή όλων, είπε:
- Έχω μία θεωρία. Την αποκαλώ θεωρία της γνώσης και της άγνοιας.
Έφερε το στυλό και έφτιαξε μία κουκίδα στο χάρτινο τραπεζομάντηλο μπροστά του.
- Έστω ότι εδώ έχουμε έναν άνθρωπο ανόητο. Αμόρφωτο. Αδαή. Αγνοεί τα ....
