Η Τέχνη Του Μαζί

Η Κρητική κουζίνα έχει ένα αναγκαίο συστατικό. Ίσως να μην σχετίζεται με το γονίδιο R19X. Ίσως πάλι σε ένα μακρινό μέλλον να συσχετιστεί ... Είναι ένα "συστατικό" πιο πολύτιμο από το αλάτι, το πιπέρι και τον δυόσμο: την παρέα. Θέλει γλεντζέδες έτοιμους να πιούν και να πουν. Αυτό το περιβόητο το "όταν τρώνε δεν μιλάνε" δεν ισχύει στην Κρήτη. Και στο τραπέζι οι μεζέδες απλώνονται ενώπιον όλων. Κοινοί. Εκεί, καταμεσής. Χωρίς σερβίρισμα στο πιάτο "σου". Στην κρητική παραδοσιακή κουζίνα το μόνο που είναι "σου" είναι το πιρούνι και το ποτήρι. Το πρώτο για να "αλητεύει" στις γεύσεις όλου του τραπεζιού και το δεύτερο για να αδειάζει συχνά.

Η σοφία των ελληνικών λέξεων ήθελε το τραπέζι συν-τροφικό. Μία συν-ήθεια (!) που κοντεύουμε να ξεχάσουμε.