Καρκίνος Παχέος Εντέρου: Η βιταμίνη που μάχεται τη νόσο

Ένας πολύτιμος σύμμαχος στη μάχη κατά του καρκίνου του Παχέος Εντέρου φαίνεται να είναι η βιταμίνη D σύμφωνα με νέα έρευνα του Δρ. Charles Fuchs διευθυντή του Αντικαρκινικού Κέντρου του Πανεπιστημίου Yale που δημοσιεύθηκε στο JAMA.

Πραγματοποιώντας μία μικρή κλινική δοκιμή με την ονομασία«Sunshine Trial» (Η μελέτη της Λιακάδας)  βρήκε ότι οι πιθανότητες θνησιμότητας από καρκίνο του Παχέος Εντέρου ήταν χαμηλότερες για εκείνους που είχαν υψηλότερα επίπεδα βιταμίνης D αίματος συγκριτικά με όσους είχαν χαμηλότερα επίπεδα βιταμίνης D στο αίμα.

Σε 139 ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο του Παχέος Εντέρου πραγματοποιήθηκαν χημειοθεραπείες και χορηγήθηκαν συμπληρώματα βιταμίνης D. Οι ασθενείς χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Η πρώτη ομάδα έλαβε υψηλή δόση βιταμίνης D (8.000 IU) ημερησίως για 14 ημέρες και ακολούθως 4.000 IU ανά ημέρα, ενώ η δεύτερη ομάδα έλαβε μικρότερη δόση βιταμίνης D (400 IU, συνήθης δόση που περιέχεται σε πολυβιταμίνες).

Ο Δρ. Fuchs και οι συνεργάτες του βρήκαν ότι οι 69 ασθενείς που έλαβαν μεγαλύτερη ποσότητα βιταμίνης D είχαν βελτίωση κατά 36% στον βαθμό εξάπλωσης της νόσου ή θανάτου συγκριτικά με τους 70 ασθενείς που έλαβαν χαμηλότερη δόση συμπληρωμάτων. Συγκεκριμένα, ο χρόνος που χρειάστηκε για την επιδείνωση της νόσου ήταν περισσότερος (κατά μέσο όρο 13 μήνες) συγκριτικά με εκείνους που είχαν λάβει συμπληρώματα σε χαμηλότερες δόσεις στους οποίους η επιδείνωση της νόσου παρουσιάστηκε περίπου μετά τους 11 μήνες.
«Η δοκιμή μας δείχνει ότι οι μεγαλύτερες δόσεις βιταμίνης D στη χημειοθεραπεία για καρκίνο του Παχέος Εντέρου μπορεί να βελτιώσει την αποτελεσματικότητα των βασικών θεραπειών μας», δήλωσε ο Δρ. Fuchs. «Τελικά αυτό αντιπροσωπεύει μία σχετικά οικονομική παρέμβαση που θα μπορούσε να πραγματοποιήσει μία μεγάλης σημασίας διαφορά στους ανθρώπους που διαγνώσθηκαν με καρκίνο του Παχέος Εντέρου».

Ο ερευνητής τονίζει την ανάγκη για μία μεγαλύτερη μελέτη η οποία θα επαληθεύσει τα ευρήματα. «Μέχρι τότε δεν θα συνιστούσα την αύξηση της δόσης βιταμίνης D ως πρακτική ρουτίνας» καταλήγει, ο Δρ. Fuchs.