Διάλογος στη βάση του Διεθνούς Δικαίου και μόνο. Του Μανώλη Κ. Κεφαλογιάννη*

Η Ελλάδα δεν φοβάται να διαπραγματευτεί. Δεν διαπραγματεύεται, όμως, υπό καθεστώς φόβου. Δεν διαπραγματεύεται κάτω από απειλές και εκβιασμούς. Αυτό θα πρέπει να το καταλάβουν όλοι. Φίλοι και αντίπαλοι.

Εμείς είμαστε υπέρ του διαλόγου. Πιστεύουμε στην ειρηνική επίλυση των διαφορών. Αλλά ο διάλογος πρέπει να εδράζεται στο Διεθνές Δίκαιο. Και οφείλουν όλα τα μέρη να προσέρχονται στο διάλογο σεβόμενα το Διεθνές Δίκαιο, τη Σύμβαση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας. Οφείλουν τα μέρη να σέβονται τις σχέσεις καλής γειτονίας. Να μην προβαίνουν σε μονομερείς προκλητικές και επιθετικές ενέργειες. Να μην είναι δύστροπα. Να μην είναι ταραξίες.

Η στάση της Τουρκίας σε όλα τα επίπεδα επιβαρύνει δραματικά τις προσπάθειες δημιουργίας κλίματος εμπιστοσύνης. Όχι μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας. Αλλά μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας. Γιατί η Τουρκία αν και παραμένει σε καθεστώς υπό ένταξη χώρας κάθε άλλο συμμορφώνεται και κινείται σύμφωνα με τις Αξίες και τις Αρχές της Ευρώπης.

Σε όλες τις Εκθέσεις Προόδου της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας τα τελευταία χρόνια καταγράφονται και απερίφραστα καταδικάζονται όλες οι αδιανόητες τουρκικές ενέργειες και δηλώσεις που προσβάλλουν την Ευρώπη.

Η Τουρκία παραμένει μία χώρα που δεν σέβεται τις δημοκρατικές λειτουργίες. Που δεν σέβεται το Κράτος Δικαίου και τα ατομικά και θρησκευτικά δικαιώματα. Μία χώρα που διώκει και φυλακίζει τους πολιτικούς αντιπάλους του καθεστώτος Ερντογάν. Μία χώρα που ρέπει με ταχύτητα προς ένα ιδιότυπο ισλαμικό καθεστώς με αποκλειστική ευθύνη της πολιτικής της ηγεσίας. Τελευταίο παράδειγμα, η θλιβερή απόσυρση της από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την αποτροπή της βίας κατά των γυναικών και των παιδιών.

Η Τουρκία παραμένει μία χώρα που δεν σέβεται το Διεθνές Δίκαιο. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια με συνεχείς δηλώσεις επιχειρεί να βάλει στο  τραπέζι την αναθεώρηση της Διεθνούς Συνθήκης της Λωζάννης που ρητά αναφέρει ότι η ελληνική μειονότητα της Κωνσταντινούπολης είναι ελληνική εθνική μειονότητα και η μειονότητα της Θράκης είναι θρησκευτική και χαρακτηρίζεται μουσουλμανική μειονότητα. Την πιο ηχηρή απάντηση προς την τουρκική ηγεσία είχε δώσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με την υιοθέτηση με ευρεία πλειοψηφία τροπολογίας που είχα καταθέσει και είχε καταστήσει κοινοτικό κεκτημένο τη Συνθήκη της Λωζάννης.

Η Τουρκία παραμένει μία χώρα που δεν σέβεται τη Σύμβαση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας. Που έχει υπογραφεί και κυρωθεί από πάνω από 150 χώρες και έχει πλέον καταστεί εθιμικό δίκαιο. Ενώ αποτελεί τμήμα του ευρωπαϊκού κεκτημένου καθώς έχει υπογραφεί και κυρωθεί και από την Ευρωπαϊκή Ένωσης ως πολιτικός οργανισμός. Σε πλήρη αναντιστοιχία με το Δίκαιο της Θάλασσας είναι το παράνομο και άκυρο τουρκολιβυκό μνημόνιο το οποίο έχει καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο διότι παραβιάζει κυριαρχικά δικαιώματα τρίτων χωρών. Καθώς σε αυτή την «απίθανη» οριοθέτηση Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μεταξύ των δύο χωρών καταστρατηγείται το Άρθρο 121 της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας που σαφώς ορίζει ότι τα νησιά που διατηρούν οικονομική ζωή έχουν το ίδιο δικαίωμα σε ΑΟΖ όπως και οι ηπειρωτικές περιοχές και δεν λαμβάνονται υπόψη τα νομικά κατοχυρωμένα δια του άρθρου 121 κυριαρχικά δικαιώματα και της Κρήτης και των Δωδεκανήσων.

Η Τουρκία παραμένει μία χώρα που δεν σέβεται τις σχέσεις καλής γειτονίας. Οι συνεχείς παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου και των ελληνικών χωρικών υδάτων στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, οι παράνομες έρευνες εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και οι παράνομες γεωτρήσεις εντός της κυπριακής ΑΟΖ. Η απαράδεκτη «απειλή πολέμου» εφόσον η Ελλάδα ασκήσει το αναφαίρετο δικαίωμά της επέκτασης των χωρικών της υδάτων από τα 6 ναυτικά μίλια στα 12 (άρθρο 3 Δίκαιο της Θάλασσας). Αποτελεί μία στάση που όχι μόνο αντίκειται στον Καταστατικό Χάρτη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών αλλά κυρίως δεν συνάδει με τις σχέσεις καλής γειτονίας και δεν οδηγεί στην προώθησή τους.

Η Τουρκία παραμένει μία χώρα που δεν σέβεται την υπογραφή που έβαλε για το μεταναστευτικό πρόβλημα στη συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Συνεχίζει να κάνει τα «στραβά μάτια» στους παράνομους διακινητές, να βοηθά και πολλές φορές να συνοδεύει τις βάρκες μεταναστών που επιχειρούν να προσεγγίσουν στα ελληνικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Δεν αποδέχεται καταστρατηγώντας τη συμφωνία την επαναπροώθηση μεταναστών που δεν δικαιούνται ασύλου. Ενώ όλοι θυμούνται την προσπάθεια εργαλειοποίησης των μεταναστευτικών ροών προς την Ευρώπη μέσω της χώρας μας, που λόγω των ενεργειών της Ελλάδος ευτυχώς απέτυχε, τον περασμένο Φεβρουάριο και Μάρτιο με τα γεγονότα του Έβρου.

Και τέλος, η Τουρκία παραμένει μία χώρα που δεν σέβεται τις αποφάσεις του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και τα Ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του για το Κυπριακό. Μία χώρα που παρά τη σφοδρή αντίδραση της διεθνούς κοινότητας προχώρησε στο άνοιγμα της παραλίας των Βαρωσίων στην περίκλειστη πόλη της Αμμοχώστου παραβιάζοντας το Ψήφισμα 550 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Μία χώρα που προσέρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και στην άτυπη πενταμερή συνάντηση της Γενεύης στα τέλη Απριλίου που πρόκειται να πραγματοποιηθεί υπό την αιγίδα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών που στόχος της είναι να βρεθεί κοινό έδαφος που θα οδηγήσει σε ουσιαστική διαπραγμάτευση για την επίλυση του Κυπριακού.

Η Ελλάδα και η Κύπρος είναι έτοιμες να συνεισφέρουν εποικοδομητικά στις προσπάθειες επίτευξης του στόχου της διάσκεψης. Στηρίζουν μία δίκαιη λύση που θα βασίζεται στα Ψηφίσματα του ΟΗΕ και θα είναι συμβατή με το ευρωπαϊκό δίκαιο και με αυτό το πνεύμα θα προσέλθουν στην άτυπη πενταμερή. Σε πλήρη αντίθεση τόσο η τουρκική όσο και η τουρκοκυπριακή πλευρά προκρίνουν με δηλώσεις τους τη δημιουργία δύο διαφορετικών κρατών σε πλήρη δυσαρμονία με τις αποφάσεις και τα ψηφίσματα του ΟΗΕ οδηγώντας ουσιαστικά την Κύπρο σε οριστική διχοτόμηση.

Η Ελλάδα δεν είναι δύστροπο κράτος, δεν είναι κράτος ταραξίας. Η Ελλάδα είναι υπέρ του διαλόγου που θα εδράζεται στο Διεθνές Δίκαιο.

Δεν φοβάται να διαπραγματευτεί. Δεν διαπραγματεύεται όμως υπό το καθεστώς φόβου, απειλών και εκβιασμών.

*Ο Μανώλης Κεφαλογιάννης είναι Ευρωβουλευτής της ΝΔ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Τελικά πόσο κοστίζει κάθε εμβόλιο; Του Γιώργου Πιπερόπουλου

Κωδικός «Επόμενη μέρα». Tου Θανάση Παπαμιχαήλ