Μεγάλοι Άνθρωποι
Η ανθρωπιά ως ... θέμα έκθεσης ιδεών
Η Ευρώπη σκιάζεται από το αποτέλεσμα των εκλογών της. Περικοπές και μνημόνια έφεραν αργή και ακραίες ψήφους. Και βέβαια πίσω από το αποτέλεσμα της κάλπης αναλυτές και ψυχοερευνητές έχουν πολύ δουλειά, αν αρχίσουν να μιλούν λόγου χάρη για την κατάρρευση των δομών πρόνοιας, την αποδόμηση της παιδείας, τον έλεγχο της ενημέρωσης, την αύξηση της ανασφάλειας και του φόβου, τη γιγάντωση της μοναξιάς και των προσωπικών αδιεξόδων και εν τέλει την ανάγκη ένταξης στις ... ομάδες εκτόνωσης του θυμού και στις ομάδες της αμφισβήτησης.
Υπό αυτό το πρίσμα το σημερινό θέμα των Πανελλαδικών εξετάσεων περιέχει εύστοχους προβληματισμούς. Δημοσιεύουμε εδώ ένα απόσπασμα ως ... σημείο των καιρών, που η ανθρωπιά γίνεται θέμα σε έκθεση ιδεών, ως ο μέγας ... άγνωστος της σύγχρονης κοινωνίας. Το κείμενο είναι του Ι.Μ. Παναγιωτόπουλου:
"Το γεγονός ότι η απαίτηση της «ανθρωπιάς» έχει γίνει κοινός τόπος σήμερα δεν είναι χωρίς ιδιαίτερη σημασία. Δείχνει πως η οικουμενική ψυχή αισθάνεται βαθύτερα την ταλαιπωρία του ανθρώπου και αναζητεί διέξοδο. Περιττό να προστεθεί πως και η ανθρωπιά, καθώς κι ένα σωρό άλλοι όροι, έχει υποστεί τρομακτικές διαστρεβλώσεις. Όποιος είπε πως οι ιδέες είναι καθώς τα υγρά, που παίρνουν το σχήμα του μπουκαλιού τους, είχε, βέβαια, πολύ δίκιο. Και με τους όρους το ίδιο συμβαίνει.Αλλάζουν νόημα, αλλάζουν απόχρωση, κατά τον τρόπο που τους μεταχειρίζεται κανείς και κατά τον σκοπό που επιδιώκει χρησιμοποιώντας τους. Έτσι, μπορούμε να μιλούμε όλοι για ανθρωπιά, αλλά να εννοούμε ολωσδιόλου διαφορετικό πράγμα ο καθένας.