Ζυλ Ντασέν
"Αυτός που έπρεπε να πεθάνει" του Ζυλ Ντασέν ή "Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται"
Συζητώντας πρόσφατα για τις ταινίες που βλέπουμε και ξαναβλέπουμε την Μεγάλη Εβδομάδα σαν να είναι το αναγκαστικό ντεσού της τηλεαντίληψης για τις μέρες αυτές, συνειδητοποίησα πως υπάρχει μία ταινία απόλυτα ταιριαστή στο Μεγαλοβδόμαδο που η ελληνική τηλεόραση (κι όχι μόνο) μας στέρησε. Μία ταινία -που κατά την ταπεινή μου άποψη- όποιος την δει την θυμάται για καιρό.
Μυρίζει Κρήτη, διδάσκει ήθος δεν παίζει στο box ofiice, δεν είναι πρόσφατη, αλλά αν ήμουν Υπουργός Παιδείας (με την έννοια που συνήθως λέγεται η φράση παρεΐστικα) θα φρόντιζα να "λιώσει" στις αίθουσες προβολής των σχολείων.
Γυρίστηκε 51 χρόνια πριν. Ήταν η πρώτη διεθνής παραγωγή που χρηματοδοτήθηκε εν Ελλάδι. Το ντεμπούτο της χώρας στις Κάνες!!! Η πρώτη εμφάνιση της Κρήτης στα .. Ευρωπαϊκά σαλόνια. Κι ήταν η πρώτη ταινία που συνέπραξαν οι "θρύλοι" της εποχής για να στηθεί: Νίκος Καζαντζάκης, Μάνος Χατζιδάκις, Μελίνα Μερκούρη, Γιάννης Τσαρούχης και Ζυλ Ντασέν. Η υπόθεση βασίζεται στο βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται" και η προβολή της έγινε μόνο για λίγες μέρες το 1957 σε 5 Αθηναϊκές αίθουσες. Η πολιτική δυσμένεια που εισέπραξαν έκτοτε οι συντελεστές της την καταδίκασε σε αφάνεια.
Μόλις προ πενταετίας, μισό αιώνα μετά, η ταινία προβλήθηκε για πρώτη φορά στην Κρήτη. Δύο προβολές μόνο. Πήγα με την περιέργεια του ανθρώπου που ετοιμάζεται να βουτήξει στο .. παρελθόν. Καθηλώθηκα επί δίωρο βλέποντας να ζωντανεύει στο πανί μία συγκλονιστικά δυνατή ιστορία (που δεν έχει καμία σχέση με το τηλεοπτικό σήριαλ που είδαμε το 1975). Έφυγα με την αίσθηση ότι είχα το προνόμιο να "κοινωνήσω" όσο Καζαντζάκη δεν μου δόθηκε ποτέ ως τώρα. Και .. Δανίκας δεν είμαι αλλά το "άνω του μετρίου" το ξεχωρίζουμε όλοι μας ενστικτωδώς.
Η Μελίνα της ... Κριτσάς
Άνοιξη του 1956. Ένα πολύβουο μελίσσι
«στρατοπεδεύει» στην Κριτσά. Κουβαλούν
παράξενα σύνεργα, μιλούν ακαταλαβίστικη...